Friday, December 25, 2009

ကေလးဘဝ အမွတ္တရေလးမ်ား


ကုိအိမ္ က ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀ဆုိတာကုိ ေရးခုိင္းပါတယ္။ က်ေနာ္ရဲ႕ ကေလးဘ၀မွာ ေထြေထြထူးထူး ထူးထူးဆန္းဆန္းရယ္လုိ႕ေတာ့ ေသခ်ာမရွိခဲ့ဖူးပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အမွတ္တရတခုခုျဖစ္ေစ က်ေနာ္ၾကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့ ကစားနည္းေတြဆုိရင္ေတာ့ ခုခ်ိန္ထိ စိတ္ထဲက စြဲလန္းတတ္တဲ့ အက်င့္တခုရွိပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ မိသားစုမွာ ေမာင္ႏွမဆုိလုိ႕ က်ေနာ္နဲ႕ က်ေနာ္အမ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ရွိတာပါ။ ဒီအတြက္ အေမက ငယ္စဥ္ကတည္းက မိန္းကေလးျဖစ္တဲ့ အမကုိ အစစအရာရာ ပုိအလုိလုိက္ခဲ့မယ္ထင္ပါတယ္။ က်ေနာ္ဦးေလးေတြကလဲ က်ေနာ့္အမကုိ က်ေနာ့္ထက္ပုိျပီး ဂရုစုိက္အခ်စ္ပုိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တုိ႕မိသားစုမွာ မိန္းကေလးအေဒၚေတြက ပုိမ်ားပါတယ္။ အေဒၚေတြအားလုံးက က်ေနာ့္ကုိ အသဲေပါက္မတတ္ခ်စ္ၾကပါတယ္... း)

က်ေနာ္တုိ႕ အေမမိသားစုမွာ ေမာင္ႏွမေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္။ အားလုံးေပါင္း (၁၃)ေယာက္ေလာက္ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တုိ႕ ေတာင္ၾကီးမွာ ေနထုိင္တဲ့ အမ်ိဳးေတြက ပုိမ်ားပါတယ္။ ျပီးေတာ့က်ေနာ္တေယာက္သာ ေယာက်ာ္းေလးလဲျဖစ္တယ္။ တူတူေနလဲ ေနၾကတဲ့ အတြက္ က်ေနာ့္ကုိ အရမ္းအခ်စ္ပုိၾကပါတယ္။ က်ေနာ္က အေဒၚေတြဆီ မပူဆာလုိက္နဲ႕ သူတုိ႕က ရေအာင္လုပ္ေပးတတ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကေလးဘ၀မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရပါတယ္။ တရက္ကုိ အေဒၚ ႏွစ္ေယာက္ဆီမွာ မုန္႕ဖုိးေတာင္း ေနာက္ရက္က်ရင္ ေနာက္အေဒၚႏွစ္ေယာက္ဆီမွာ မုန္႕ဖုိးေတာင္းနဲ႕ တပတ္ကုိ အေဒၚေတြဆီ ေတာင္းလုိက္တာနဲ႕ အဆင္ေျပေနပါေကာပဲ း) ခုေတာ့ တခ်ိဳ႕အေဒၚေတြလဲ အိမ္ေထာင္က်ကုန္ေတာ့ ကေလးေတြရကုန္ျပီ က်ေနာ္လဲ အေ၀းေရာက္ေနေတာ့ အခ်စ္ေတြ ေပ်ာက္ေနေလာက္ပါျပီ....

ငယ္စဥ္က က်ေနာ္တုိ႕ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္သာရွိသာ မတည့္ၾကပါဘူး ေၾကာင္နဲ႕ၾကြက္ၾကေနတာပါပဲ။ က်ေနာ္က ငယ္ငယ္ကတည္းက စတတ္ေနာက္တတ္ပါတယ္။ အျမဲတမ္းရန္ျဖစ္ေနၾကပါ ဒါဆုိ အေမ့ရဲ႕တုတ္စာ မိေတာ့တာပါပဲ။ က်ေနာ္တုိ႕နယ္ေတြမွာ မ်ားေသာအားျဖင့္ မိဘေတြက သားသမီးေတြကုိ ရုိက္ျပီး ဆုံးမတတ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ (၉)တန္းေလာက္ထိ ရုိက္ခံရဖူးပါတယ္။ ဒီေတာ့ ငယ္တုန္းက တပတ္မွာ အနဲဆုံး သုံးခါေလာက္ေတာ့ ရုိက္ခံထိတတ္ပါတယ္။ ငယ္တုန္းက က်ေနာ္တုိ႕ ေမာင္ႏွမေတြ ထမင္းစားျပီးဆုိ လူလည္ၾကတာေလးရွိပါတယ္။ က်ေနာ့္အမက အသားငါးအရမ္းၾကိဳက္တာပါ သူက ထမင္းစားျပီးဆုိ အသားကုိမ်ားမ်ား စားျပီး ထမင္းကုိနဲနဲပဲ စားတတ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ေနာက္ပုိင္းက် ထမင္းပဲ က်န္ေတာ့တယ္ အသားကမရွိေတာ့ပါဘူး။ က်ေနာ္က အသားကုိ နဲနဲ ထမင္းကုိမ်ားမ်ားစားတတ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ သူက က်ေနာ့္အသားကုိလာလာျပီး ေတာင္းပါတယ္။ ဒါဆုိ က်ေနာ္ေျပာေနၾကစကားအတုိင္း သူလုပ္ေပးရပါတယ္။ က်ေနာ္က သူ႕ကုိအသားေပးတယ္ ျပီးရင္ သူက က်ေနာ္စားျပီးသား ပန္းကန္ေဆးရပါတယ္ အဟဲ အဲ့လုိေလးေတြ လူလည္က်တာပါ။ :P

ကစားနည္းအေနနဲ႕က က်ေနာ္က စြန္(ခ)ေလတံခြန္ လႊတ္အရမ္း၀ါသနာပါတာပါ။ စြန္လႊတ္တဲ့ ရာသီေရာက္ရင္ က်ေနာ့္ကုိလုိက္ဖမ္းလုိ႕ကုိမရေတာ့ပါဘူး မနက္မုိးလင္းရင္ ရစ္ဘီးေလးကုိင္ျပီး စြန္ေတြယူျပီး အိမ္ကထြက္သြားပါတယ္ ေန႕လည္ထမင္းစားခ်ိန္ဆုိ က်ေနာ္ရဲ႕အဖြားအိမ္မွာသြားျပီး စားပါတယ္။ ျပီးရင္ လမ္းတေလွ်ာက္စြန္လုိက္လႊတ္ပါတယ္။ ညေန ေန၀င္လုိ႕ေမွာင္မွ ျပန္လာတာပါ။ စြန္လႊတ္တဲ့ရာသီဆုိ အစကတည္းက မျဖဴတဲ့အသားက နီဂရုိးအလားပါပဲ အဟဲ.....
တျခားကစားတဲ့ရာသီဆုိရင္ေတာ့ ဓေလ့အလုိက္ ကစားတာပါပဲ... ဂ်င္ေပါက္မယ္ ေဂၚလီပစ္တယ္။ ေဘာလုံးကန္တယ္ ေဘာလုံးကန္တာလဲ ၀ါသနာပါ။ က်ေနာ္တုိ႕သူငယ္ခ်င္းေတြ ဖြဲ႕ထားတဲ့ ေဘာလုံးအသင္းေတာင္ ရွိပါေသးတယ္ ဘယ္ရပ္ကြက္ကပဲ ခ်ိန္းခ်ိန္းလုိက္ကန္တာပါပဲ ကန္တာက အုတ္ကြင္းပါ ေအာက္မွာခင္းထားတာက အုတ္ေတြပါ။ အႏုိင္ရတဲ့ ပုိက္ဆံက အနာဂတ္ပလာစတာ၀ယ္ဖုိ႕ေတာင္ မေလာက္ပါဘူး အဲ့လုိ၀ါသနာပါတာပါ။ ျပန္လာရင္ေတာ့ ဒူးေတြျပဲ၊ လက္ေတြပြန္းေပါ့ တခါတေလ ရန္ျဖစ္တာကပါေသးတယ္။ ကေလးဘ၀ဆုိေတာ့ ထိထိမိမိတခါမွ မထုိးဖူးပါဘူး မုိက္လားဘာညာေပါ့ ေအာ္ေနတာနဲ႕ပဲ ျပီးသြားတာပါပဲ....

ငယ္ဘ၀အေၾကာင္းကုိ ေျပာမယ္ဆုိ က်ေနာ္အဖုိးကုိလဲ ေမ့ထားလုိ႕မရပါဘူး။ ခုဆုိအဖုိးဆုံးသြားတာ ႏွစ္ေပါင္းအေတာ္ၾကာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အခုခ်ိန္ထိ သတိတရ ရွိေနဆဲပါ။ အိမ္မက္ထဲမွာေတာ့ အဖုိးဟာ က်ေနာ္နဲ႕ စကားေတြ ေျပာေနတတ္တုန္းပါ။ အဖုိးဟာ သူရဲ႕ အခ်စ္ေတြကုိ အျပင္မထုတ္ျပတတ္တဲ့ လူစားမ်ိဳးပါ။ အျမဲတမ္းက်ေနာ္တုိ႕ေမာင္ႏွမေတြ၊ သူ႕ရဲ႕သားသမီးေတြကုိ ဆူတယ္ ေဟာက္ေနၾကပါ။ ဒါေပမဲ့ သူ႕မွာ ႏုညံ့တဲ့ ႏွလုံးသားရွိပါတယ္။ လမ္းေဘးမွာ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့လူတေယာက္ေတြ႕ရင္ အိမ္ကုိေခၚလာျပီး ထမင္းေကြ်း၊ အ၀တ္အစားေပး သုံးဖုိ႕ပုိက္ဆံေပးတတ္ပါတယ္။ တိရစာၦန္ေတြကုိလဲ အရမ္းခ်စ္တတ္ပါတယ္။ မွတ္မိေသးတယ္ တခါက အဖုိးလက္သဲေျခသဲ ညွပ္ေနတုန္း အဖုိးေခါင္းေပၚမွာ စာကေလးငွက္ေလးေတြ လာနားတာကုိ ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ အဖုိးတုိ႕ မ်ိဳးရုိးက စိတ္အရမ္းၾကီးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူေျဖာင့္စိတ္တုိလုိ႕ပဲ ေျပာရမလားမသိဘူး စိတ္တုိ စိတ္ဆုိးစရာေတြရွိရင္ ခ်က္ခ်င္းေျပာတယ္ ဆူတယ္ ျပီးရင္ေတာ့ အဲ့ကိစၥကုိ ေနာက္ေၾကာင္းေတာင္ တခါမွ ျပန္မလွည့္ဖူးပါဘူး။ က်ေနာ္တုိ႕တမ်ိဳးလုံးက အဖုိးကုိ အရမ္းေၾကာက္ၾကပါတယ္။ က်ေနာ္လဲ အရမ္းေၾကာက္ရတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အဖုိးဆုံးသြားတဲ့ထိ က်ေနာ့္အဖုိးရဲ႕ အရုိက္ကုိ က်ေနာ္ မခံခဲ့ဖူးပါဘူး။ း)

ေႏြေရာက္ျပီဆုိ သူငယ္ခ်င္းေတြစုျပီး ေတာထဲသြားတယ္။ ေတာင္သူေတြစုိက္ထားတဲ့ ယာေတြထဲက သစ္ေတာသီးေတြ ခုိးစားတယ္.. ငါးလုိက္ပက္တယ္ ငွက္လုိက္ပစ္ဖူးပါတယ္။ ပင္စိမ္းသီးေတြခူးျပီး အိမ္ကယူလာတဲ့ ပဲပုတ္ေထာင္းနဲ႕ စားၾကတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ေဒသမွာ ေတာထဲထြက္ရင္၊ ေတာင္ေပၚတက္ရင္ စကားပုံေလးတခုရွိတယ္ ေရွ႕ေျခာက္ေနာက္ေလး တဲ့။ ဆုိလုိတာက အေရွ႕ဖက္ကုိသြားရင္ ေျခာက္ေယာက္၊ အေနာက္ဖက္ကုိသြားရင္ ၄ေယာက္ထဲမသြားရဘူးေပါ့။ တခုခုျဖစ္တတ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ေဒသက အယူအဆပါ တကယ္လဲျဖစ္တတ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ အေရွ႕ဖက္က ေတာင္တက္တုန္းက သြားဖူးေနၾကကုိ လွ်ာရွည္ျပီးလမ္းသစ္ရွာျပီးတက္တာ လမ္းေပ်ာက္ျပီး မ်က္ေစ့လည္ဖူးပါတယ္။ ဒါနဲ႕ လူတြက္လုိက္ေတာ့ ၆ ေယာက္ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါနဲ႕ ေမာင္ေက်ာက္ခဲကုိ အေဖာ္ေခၚျပီး ထပ္တက္ရတာေပါ့။ ေမာင္ေက်ာက္ခဲဆုိတာ သရဲအေၾကာင္းေတြ ေရးေနတဲ့ ဦးေက်ာက္ ကုိေျပာတာမဟုတ္ ေက်ာက္ခဲအေနေတာ္တခုကုိယူျပီး ေမာင္ေက်ာက္ခဲေရ ငါတုိ႕နဲ႕လုိက္ခဲ့ဆုိျပီး အိတ္ထဲထည့္ျပီး ေခၚသြားရတာပါ...

အခုလုိ တေယာက္ထဲအေ၀းေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တုိ႕ေတြ မိသားစုကုိလြမ္းတတ္ပါတယ္။ ခင္မင္ခဲ့တဲ့လူတုိင္းကုိလြမ္းတတ္ပါတယ္။ ဒီလုိခ်ိန္မ်ိဳးမွာကုိယ္ငယ္စဥ္က ကေလးဘ၀ကုိျပန္ေတြးၾကည့္ရင္လဲ ေပ်ာ္စရာေတြအျပည့္နဲ႕ျဖစ္ေနမွာပါပဲ.. ထပ္ျပီး Tag ခ်င္ပါတယ္။ ကံစမ္းမဲေပါက္သူမ်ားကေတာ့

၁) ကုိဖုိးစိန္
၂) ကုိမုိးကုတ္သား
၃) ေရတမာ
၄) ခီေလာက္

(၄)ေယာက္ပဲ Tag ေတာ့မယ္ အညာေျမက ကေလးဘ၀ေတြကုိ ခံစားခ်င္လုိ႕ ဒီ ၃ေယာက္ကုိ ေရြးခ်ယ္ပါတယ္ း)



လူသားတုိင္းသည္ လြတ္လပ္စြာ ေ၀ဖန္ခြင့္၊ ျငင္းဆုိခြင့္ ရွိပါသည္။




ေလးစားလ်က္ ေတာင္ေပၚသား

14 comments:

ဒ႑ာရီ said...

ကိုေတာင္ေပၚသား အလွဴသြားလုပ္ေနတာ ဘယ္ႏွယ့္ပို႔စ္က တက္လာပါလဲလို႔။ း)

ငယ္ငယ္က ေပ်ာ္စရာေလးေတြကို ဖတ္သြားတယ္။ မိသားစုထဲမွာ အခုလို ဦးစားေပးခံရတဲ့ ကုသိုလ္ကလည္း အားက်စရာပါ။ အခုေတာ့ ကိုေတာင္ေပၚက အေဒၚေတြရဲ႕ ကေလးေတြကို မုန္႔ဖိုး ျပန္ေပးေတာ့ေပါ့။ စြန္လႊတ္၊ ေဘာလံုးကန္တာေတာ့ ေယာက်ာၤးေလတိုင္း ႏွစ္သက္ၾကတယ္ေနာ္။ ရန္မျဖစ္တတ္ဘူးဆိုလို႔ ေလးစားပါတယ္။ ေတာလမ္းေတြ သြားရင္ အဲလိုမ်ိဳးေတြ လူၾကီးေတြ ေျပာတာေတာ့ ၾကာဘူးတယ္။ ကိုယ္တိုင္ေတာ့ မၾကံဳဘူးေသးဘူး။ ေရွးထံုးလည္း မပယ္နဲ႔ ဆိုသလိုေပ့ါ။

အေ၀းေရာက္ေတာ့မွ မေမ့ႏိုင္တဲ့ အျဖစ္ေတြ ငယ္ဘ၀ေတြကို လြမ္းမိတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ..။

ခင္မင္ေလးစားလွ်က္

December 25, 2009 at 1:40 PM
ကိုလူေထြး said...

အခုလို ဖတ္ရေတာ့ ေတာင္ေပၚသားကို စိတ္ထဲမွာ ပိုျပီး ရင္းႏွီးသြားရပါတယ္...

ခ်စ္စရာဓေလ့နဲ႕ ျပန္မရႏိုင္ေတာ့တဲ့ ေပ်ာ္စရာ ကေလးဘဝပါပဲ...

ခင္တဲ့
ကိုလူေထြး

December 25, 2009 at 5:28 PM
ေန၀သန္ said...

ေလးခြမကိုင္ဘူးလား.. ငွက္လိုက္မပစ္ဘူးလား.. ဟီးဟီး.. ပ်ားလိုက္မဖြပ္ဘူးလား... ဟီးဟီး... း)))

December 25, 2009 at 6:30 PM
:P said...

ပင္စိမ္းသီးပိုးထိုး၊ ေတာင္ႀကီးသူမ ရေအာင္ပိုးေဟံ ရေအာင္ပိုး ဆိုတဲ့ ပင္စိမ္းသီးေပါ့။ တစ္ခါမွ မျမင္ဖူးဘူး

ဖိုးစိန္က ေအာက္သားလားလို႕ (ထင္တာ၊ ေမာ္လျမိဳင္က ဆိုလားလို႕)

December 26, 2009 at 12:09 AM
အိုက္ခီေလာက္ said...

ဟဟ အေျပးေလးလာၾကည့္ပါတယ္ ထိျပီ
ေန ့အိမ္မက္ အိမ္ မွာလြတ္လုိ ့ေပ်ာ္တုန္းရိွေသး
ကေတာင္ေပၚ ကမြတ္ဆိတ္ လုပ္စရာလား ဟဟ
ေ၇းေပးရမွာေပါ့ ကုန္ၾကမ္း ေလးရျပီ
ေ၇းခ်လိုက္မယ္ ေရးလိုက္မယ္
ဖတ္ျပီးတစ္ကယ္ေ၇းခ်င္လာတယ္ ကေတာင္ေပၚေရ
နင့္ငယ္ဘဝနဲ ့ငါ့နဲ ့ေတာ့နည္းနည္းတူတယ္ အဟတ္
ဆုိးတဲ့ဖက္က ငါ့ကပိုထူးခြ်န္တယ္ေျပာရမလားပဲ
ကဲကဲ ေ၇းျပီးမွလာဖတ္ေတာ့

December 26, 2009 at 12:58 PM
flowerpoem said...

ငယ္ဘ၀အမွတ္တရေလးေတြ လာဖတ္ပါတယ္ ကိုေတာင္ေပၚသားေရ ဦးေလးနဲ႕ အေဒၚေတြၾကားမွာ အလိုလိုက္ခံရတာ သိပ္ေကာင္းတယ္ :)

December 26, 2009 at 2:36 PM
ေန႕အိပ္မက္ said...

ေပ်ာ္စရာၾကီး ငယ္ငယ္ကအေၾကာင္းေတြဖတ္ရတာ..
ေန႕အိပ္မက္လည္း စြန္လႊတ္ရတာ တအားၾကိဳက္... စြန္တက္တက္မတက္တက္လႊတ္တာပဲ... :D နည္းနည္းၾကီေတာ႕ လႊတ္ျဖစ္ေတာ႕ပါဘူး :( ေမာင္ေက်ာက္ခဲက တခ်ိဳ႕ ခရီးသြားတဲ႕သူေတြလည္း ေခၚတယ္ေလ ကိုးေယာက္ျဖစ္ေနရင္ မေကာင္းဘူးဆုိလား ဘာဆုိလား

ဒါနဲ႕ လူလည္က်က ဘယ္လိုျဖစ္လို႕ အေပၚတစ္ေၾကာင္းမွာ လူလည္ၾကလို႕ ေပါင္းထားတာလဲ
ေျပာေနက်စကားကလည္း က်နဲ႕ပဲေပါင္းတာဟုတ္ဘူးလား
အနာကပ္ပလာစတာက အနာဂတ္ပလာစတာျဖစ္ေနတယ္သိလား ေနာက္ျပီးေတာ႕ လက္သည္းေျခသည္း.. ေနာက္ တကယ္လည္း..

ဟီး ဆရာလုပ္တာဟုတ္ဘူးေနာ္.. ဖတ္ရင္းနဲ႕ၾကဳံလို႕ ေျပာျပတာ.. စိတ္ဆုိးနဲ႕ :)

December 26, 2009 at 6:15 PM
Welcome said...

Tag ပုိ႔စ္ေလး လာအားေပးပါတယ္၊
ေပ်ာ္စရာငယ္ဘ၀ကုိ အားက်သြားပါတယ္။

December 27, 2009 at 1:49 AM
Anonymous said...

ငယ္ငယ္ကအေၾကာင္း ေရးပါဆုိ ေဆြစဥ္မ်ဳိးဆက္ ဇယားခ်ေရးေနသလားေတာင္ ထင္ရတယ္ဗ်ာ.. အဟားဟား။
ကုိယ့္ဆ၇ာကလဲ ေဆာ့တာအကုန္ပါလား တခုမွမက်န္ဘူး။ အေဖၾကီး၊ အေမၾကီးလုပ္တုိင္းေရာ ကစားဖူးမွာေပါ့ေနာ္.. အဟီဟီဟီ.... အဲဒါပါထည့္ေရးေလ.. ဘာလုိ႔ခ်န္ထားတာတုန္း..ဟားဟား

December 27, 2009 at 3:34 AM
ငခ်မ္းေကာင္ said...

ဒီစာေလးဖတ္ၿပီး ကေလးဘဝကုိ ျပန္လြမ္းမိတယ္။

December 28, 2009 at 9:54 AM
ေရတမာ said...

အဆင္ေျပရင္ေရးေပးပါမယ္ အကိုေရ။ ေတာင္ၾကီးက ကေလးဘ၀ေလးက ေပ်ာ္စရာအတိပါပဲဗ်ာ။ အျဖဴစင္ဆံုးကေလး ဘ၀ကုိ အားက်မိပါရဲ့။

December 28, 2009 at 3:13 PM
ေရႊရတုမွတ္တမ္း said...

အေဒၚအပ်ိဳၾကီးေတြကို ကူျပီးလြမ္းသြားပါတယ္
မ္ု,သုင္ေသ ဂမ္း ....ပီ မ္ု,

December 29, 2009 at 10:10 AM
မိုးခါး said...

ဒီလိုပဲ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္ဆို တေယာက္စိတ္ထဲ ေနာက္တေယာက္ကို ပိုခ်စ္တယ္ ပိုအလိုလိုက္တယ္လို႕ ထင္ၾကတာခ်ည္းပဲ .. :D

December 30, 2009 at 12:11 AM
ေမေလး said...

မိုးခါးေၿပာတာမွန္တယ္
အိမ္မွာလဲ အငယ္မေလးမေမြးခင္ကေမာင္ႏွမနွစ္ေယာက္ အထက္ေအာက္အသက္ သိပ္မကြာေတာ႔ မတည္႔ၾကဘူး။
ခုထိလဲရန္ၿဖစ္တုန္း။ဟိ
နင္လူလည္က်ခ်က္ကေတာ႔ ယုံပါဒယ္ ယုံပါဒယ္
အခုလဲမဲၿပာေနေအာင္ ေသာင္းက်န္းတုန္းဆိုတာ
လက္ေတြ႔မုိ႔ တကယ္ၾကီးယုံပါတယ္။ :P

December 30, 2009 at 9:16 AM