Monday, April 27, 2009

သုိ႕ အေမ



အေမ......

အခ်ိန္ေတြ ကုန္လြန္တာျမန္ေနေပမဲ့ အေမ့သား ခုခ်ိန္ထိအေမ့နဲ႕ ေ၀းေနတဲ့တေနရာမွာ တေယာက္ထဲ ခုိလႈံဆဲပါ။ ဒါေပမဲ့ အခ်ိန္နဲ႕ အမွ် အေမ့ကုိသတိရေနဆဲပါ။ ဘ၀မွာ ရုန္းကန္လႈပ္ရွားေနရတဲ့ သားဆုိးတေယာက္အတြက္ အေမရဲ႕ေမတၱာေလးေတြကုိခုခ်ိန္မွာ အေ၀းတေနရာကေန ေတာင့္တေနဆဲပါ။ ခုခ်ိန္ဆုိ အေမလဲ အမၾကီးရဲ႕ မ်ိဳးဆက္ေျမးေလးေတြနဲ႕ တေနကုန္ အလုပ္ရႈပ္ေနမယ္ထင္ပါရဲ႕။ ကေလးေတြနဲ႕ ေနရတာ အလုပ္လုပ္ရတာထက္ ပုိပင္ပန္းတယ္လုိ႕ အေမေျပာေနေပမဲ့ အေမ ေပ်ာ္ေနရွာတယ္ဆုိတာ အေ၀းေရာက္ သားက်ေနာ္သိေနပါတယ္။

အေမ......

အလြန္တရာမွ ရႈပ္ေထြးေပြလီတဲ့ ဒီလူေလာကထဲမွာ က်ေနာ္ ကုိယ့္ဘ၀ကုိယ္္ ရုန္းကန္ရတာဆုိလုိ႕ နွစ္အနဲငယ္တာ ရွိပါေသးတယ္။ ဒီနွစ္အနဲငယ္အတြင္းမွာ က်ေနာ္ အလဲလဲ အကြဲကြဲ ရႈံးနိမ့္ခဲ့တာေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ထုိက္သင့္သေလာက္ ေအာင္ျမင္မူေတြလဲ ရခဲ့ပါတယ္။ ထုိက္သင့္တဲ့ ေ၀ဖန္တုန္႕ျပန္ ေျပာဆုိမူေတြလဲ ရခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ေတြလဲ အၾကိမ္ၾကိမ္ အလဲလဲ အထုိးခံခဲ့ရဖူးျပီအေမ။ ခုဆုိ က်ေနာ္စိတ္ဓါတ္ေတြလဲ အရင္ကနဲ မတူေျပာင္းလဲခဲ့ပါျပီအေမ။ ဒီလုိအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ အေမရဲ႕သား အေမ့ကုိ အရမ္းဂုဏ္ယူေနမိပါတယ္။ အေမတေယာက္ထဲ ရုန္းကန္လႈပ္ရွား ေကြ်းေမြးခဲ့တဲ့ နွစ္ေပါင္းကမနဲေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အေမ့ဆီက စိတ္ပ်က္သံေလးတခြန္းေတာင္ သားမၾကားခဲ့ရဖူးပါဘူး အေမ့ဆီက အျမဲတမ္း ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးေနတဲ့ အသံေလးကုိပဲ သားလြမ္းေနမိတယ္ေလ။


အေမ......

မနက္ခင္း အိပ္ရာထ အလုပ္သြား၊ အလုပ္ျပန္ ဒီလုိ လည္ပတ္ခဲ့တာ ဘာလုိလုိနဲ႕ တနွစ္ေက်ာ္သြားခဲ့ျပီအေမ။ ဒါေပမဲ့ အေမ့သား က်ေနာ္ အေမ့ကုိဘယ္အရာမွ ျပည့္စုံေအာင္ ထားႏုိင္ျခင္းမရွိေသးပါဘူး။ အေမ့ဆီက အားေပးစကားေတြ ျပန္ၾကားရတုိင္း က်ေနာ္ ကုိယ့္ဟာကုိ ရွက္ေနမိတယ္အေမ... ဒီလုိေနရာမွာ က်ေနာ္ကေတာ့ စည္းစိမ္ေတြ ယစ္မူးျပီး ေနရတယ္၊သာယာေနတယ္ဆုိတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္က စကားလုံးအမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာဆုိေနၾကတာေတြကုိ က်ေနာ္ေဘးက မားမားမတ္မတ္ရပ္တည္ေပးတဲ့ အေမရွိေနေသးတေရႊ႕ က်ေနာ္ မတုန္လႈပ္ပါဘူး။ က်ေနာ္ မေၾကာက္ရႊံ႕ပါဘူးအေမ...

အေမ......

ခုဆုိ က်ေနာ္ အရင္လုိမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္ရဲ႕ ဆံပင္ေတြလဲ အရွည္ၾကီး မဟုတ္ေတာ့သလုိ အေမၾကိဳက္တတ္တဲ့ ဆံပင္တုိတုိနဲ႕ လူငယ္တေယာက္ ျဖစ္ေနျပီေလ။ တခ်ိဳ႕ေတြက က်ေနာ္ကုိ အတၱၾကီးတဲ့ တကုိယ္ေကာင္း ဆန္တယ္တဲ့ အေမ…. က်ေနာ္ဘာမွ ျပန္မရွင္းျပခ်င္ပါဘူး က်ေနာ္ရင္ထဲမွာ က်ေနာ္မိသားစုပဲ ရွိတယ္ဆုိတာ အေမသိရင္ က်ေနာ္ ေက်နပ္ပါတယ္။ လူ႕ေလာကမွာ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တာ မွန္သမွ်ေတာ့ က်ေနာ္လုပ္သြားခ်င္ပါတယ္။ တုိင္းျပည္အတြက္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မိသားစုအတြက္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။ က်ေနာ္ လူမ်ားေတြ ေျပာစကားေတြကုိ ဂရုမစုိက္တတ္ေတာ့တာ ၾကာခဲ့ျပီ ထင္တယ္အေမ.. ဒါေပမဲ့ အေမ့သားက်ေနာ္ လူအသိုင္းအ၀န္းအျပင္ေတာ့ မေရာက္ေသးပါဘူး။

အေမ......

ခုဆုိ စီးပြါးေရး အေျခအေနေတြက အေကာင္းၾကီးမဟုတ္ေတာ့ က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ စိတ္ပူမိတယ္။ အေမလဲ က်ေနာ္အတြက္ စိတ္ပူျပီး ဆုေတာင္းေပးေနမွာ က်ေနာ္သိပါတယ္။ က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ပါ ပုိဆုေတာင္းေပးပါေနာ္။ ဟုိေန႕က Movies ေလးတခု ၾကည့္လုိက္ရတယ္။ ကေလးငယ္ေလးေတြ သူမ်ားစားျပီးသား အရုိးအရင့္ေတြကုိ စားေနရတယ္အေမ….ဒီေန႕ဆုိ သတင္းတခု ဖတ္လုိက္ရတာ ရင္ထဲကကုိ စိတ္မေကာင္းဘူးအေမ... ျမန္မာျပည္မွာ ထမင္းရည္ ေရာင္းေနၾကတယ္တဲ့ တလုံးကုိ က်ပ္၂၀၀၊ ၂၅၀ တဲ့အေမ…. ဒီလုိမ်ိိဳး ထမင္းရည္ေသာက္ေနရတဲ့ လူေတြ ကမာၻေပၚမွာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရွိေနမတုန္း၊ ထမင္းငတ္ေနတဲ့ လူေတြေကာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရွိေနမတုန္း စီးပြားေရးပ်က္ကပ္မူၾကီးက လူတန္း

5 comments:

အိုက္ခီေလာက္ said...

အင္း အေမ ဆိုလို ့ ေျပးလာတာ
လြမ္းတယ္ အတူတူပဲ
ျပန္ေရာက္ရင္ အေမ နားကမခြာဘူး
ခ်ီးထူေတာ့လစ္ေတာ့ အဟိ

April 28, 2009 at 9:35 AM
ေဇာ္ said...

ေၾသာ္အေမ အေမ။ မီးဖုိေခ်ာင္၀င္တုိင္း သတိရတယ္။ ဟင္းမခ်က္တတ္လုိ႕။ ဟင့္။

April 28, 2009 at 3:35 PM
flowerpoem said...

ကိုေတာင္ေပၚသား ေရးတာကို ဖတ္ၿပီး မရွိေတာ့တဲ့ အေမကို ပိုသတိရတယ္ ဟင့္..

April 28, 2009 at 11:19 PM
kiki said...

အေဝးေရာက္ရင္ အေမေတြကိုလြမ္းေနတတ္ၾကတာ ။ ဘဝတူ အျဖစ္ခ်င္းဆင္ေနၾကတဲ ့အေဝးေရာက္ သားသမီးေတြရဲ ့ခံစားခ်က္ေလးေတြေပါ့ ၊။ ခ်စ္ေသာ အေမရဲ ့ရင္ခြင္ထဲ ျပန္ေမွးစက္ ခၽြဲ ႏြဲ ့ရမဲ ့အခ်ိန္ေလးေတြ အျမန္ဆံုး ေရာက္ရပါေစသား ။ အဲဒီအခ်ိန္က် အေျပာနဲ ့အလုပ္ညီပါေစ ေနာ့။။

ခင္မင္တဲ ့အမ ကိကီ

April 29, 2009 at 2:24 AM
ကဗ်ာဦး said...

အေမလာဖတ္ၿပီး ငိုမိတယ္

April 29, 2009 at 7:48 PM