Thursday, January 8, 2009

ဘေလာ့ဂါ ႏွင့္ သူခိုး ပံုျပင္


ေရွးတုန္းက ငရဲျပည္က ယမမင္းႀကီး ေရွ ့သို ့ စာေရးဆရာ တစ္ဦးႏွင့္ သူခိုးတစ္ေယာက္ တစ္ျပိဳင္နက္ ေရာက္လာႀကတယ္။ စာေရးဆရာ ဆိုသူဟာ ငရဲျပည္မေရာက္မီ လူ ့ ျပည္မွာတုန္းက အလြန္နာမည္ႀကီး ထင္ေပၚေက်ာ္ႀကားတဲ့ စာေရးဆရာတစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့တယ္။ သူခိုးဆိုသူကေတာ့ အလစ္သုတ္ ေဖာက္ထြင္းသူခိုး လမ္းဓားျပလုပ္ ဆိုတဲ ့ အဆိုးမွန္သမ်ွ အကုန္လုပ္လာတဲ ့လူပါ။
သူတို ့ႏွစ္ေယာက္ ယမမင္းႀကီး ထံေမွာက္မွာ အစစ္အေဆးခံျပီးေတာ့ ျပစ္ဒါဏ္အသီးသီး ခ်မွတ္ခံႀကရပါတယ္။ ငရဲသားေတြက ငရဲအုိးႀကီးႏွစ္လံုးထဲမွာ တစ္ေယာက္စီထည့္ျပီး ဒယ္အုိး ေအာက္မွာ ငရဲမီးေတြ ဖိုေပးလုိက္တယ္။ သူခိုးရဲ ့ ဒယ္အုိးေအာက္က ငရဲမီးေတြဟာ ၊ မီးေတာက္မီးလ်ွံေတြ ဟိန္းေနျပီး ငရဲခန္းမႀကီးရဲ ့ ေက်ာက္သားအမုိးႀကီးေတာင္ တဖ်စ္ဖ်စ္ျမည္ လာတဲ့အထိ ပူျပင္းတယ္လို ့ ဆိုပါတယ္။ အဲ ... စာေရးဆရာရဲ ့ ဒယ္အုိးေအာက္က်ေတာ့ ငရဲသားေတြက ငရဲမီးေသးေသးကေလး ဖိုေပးထားလုိက္ပါတယ္။ အဲဒီ ငရဲမီးေသးေသးကေလးဟာ တျဖည္းျဖည္း ႀကီးႀကီးလာတာ ငရဲခန္းမႀကီး တစ္ခန္းလံုး နီရဲ ထိန္လင္းေနပါသတဲ ့။

ႏွစ္ပရိေစၦဒ အေတာ္ႀကာလာတဲ့ အခါမွာ သူခိုးရဲ ့ ငရဲအုိးေအာက္က မီးေတာက္ႀကီးဟာ တျဖည္းျဖည္း မီးရွိန္ေလ်ာ့ျပီး မီးျငိမ္းသြားပါတယ္။ နာမည္ေက်ာ္ စာေရးဆရာရဲ ့ ငရဲအိုး ေအာက္က မီးေတာက္ႀကီးကေတာ့ ႀကာေလ အရွိန္ေကာင္းလာေလ ျဖစ္ျပီး မီးေတာက္မီးလွ်ံေတြ ပိုျပီး ႀကီးမားလာပါတယ္။ ႀကာေလပိုျပီး ပူေလာင္လာေလ ျဖစ္ေနပါတယ္။ သူခိုးရဲ ့ ငရဲမီး ျငိမ္းေသသြားတာ ျမင္ရျပီး သူ ့ငရဲမီးက အရွိန္ေကာင္းလာတာ ေတြ ့ရတဲ ့ စာေရးဆရာ နာမည္ေက်ာ္က ..... ငါဟာ ပုိက္ဆံမက္ေမာျပီး င့ါကေလာင္ကုိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရးခ်င္ရာရာေတြ ေရးခဲ့တဲ ့ အျပစ္ရွိတာေတာ့ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတပါးပစၥည္းကို မတရားလုယက္ ခိုးယူေနတဲ့ သူခုိးနဲ ့ ႏွဳိင္းစာလ်ွင္ ငါ့ အျပစ္က ဘာမွ မႀကီးလွပါဘူး။ ဒီလုိ ငါ့မွာ အျပစ္ႀကီးႀကီး မရွိဘဲႏွင့္ သူခိုးထက္ပုိျပီး အျပစ္ဒါဏ္ခံရတာေတာ့ မမ်ွတပါဘူး၊.... လုိ ့ေတြးမိျပီး ....


ဘုရားသခင္ မတရားဘူး....

လို ့ ေအာ္ဟစ္ပါေတာ့တယ္။
..........................................
အဲဒီအခါ ငရဲသူမတစ္ေယာက္ ျဗဳန္းကနဲ ေပၚလာျပီး နာမည္ေက်ာ္စာေရးဆရာကို ႀကိမ္းေမာင္းေတာ့တာပါပဲ။
ဟဲ ့။။ လူယုတ္မာ ... ။ နင္ ဘုရားသခင္ကို ဘာေႀကာင့္အျပစ္ဆိုေနရတာလဲ ။ နင့္က နင့္ကိုယ္ကို သူခိုးနဲ ့ ႏွဳိင္းေနရသလား ။ သူခိုးရဲ ့အျပစ္ဟာ နင္က်ဴးလြန္တဲ ့အျပစ္နဲ ့ ႏွဳိင္းစာလ်ွင္ ဘာမွ မေျပာပေလာက္ဘူး။ သူခိုးဟာ လူ ့ဘဝတေလ်ာက္လံုး တရားလက္လြတ္ ဥပေဒမဲ ့ ဆိုးေပခိုးတုိက္လာတဲ ့ အျပစ္ကေလးပဲ ရွိတယ္။
နင့္အျပစ္ေတြကုိ ႀကည့္စမ္း။ နင္ေရးသားခဲ့တဲ ့ စာေပအဆိပ္ေတြဟာ လူေတြရဲ ့ စိတ္ဓာတ္ စာရိတၱကို ခ်ိနဲ ့ သတၱိေႀကာင္ေစရံုသာမက ၊ ပတ္ဝန္းက်င္ လူ ့ေလာကႀကီး တစ္ခုလံုးကို ႏွစ္ပရိေစၦဒ ႀကာေလေလ၊ အဆိပ္အေတာက္ေတြ ပ်ံ ့ႏွံ ့ လာေလေလ ျဖစ္ေနတာပဲ။
........................................
ဟုိမွာႀကည့္စမ္း။
နင့္အေရးအသားေႀကာင့္ တစ္ကမၻာလံုးမွာ ျဖစ္ေနတဲ ့ ဒုစရိုက္ရာဇဝတ္မွဳေတြ ၊ စိတ္ဆင္းရဲ ကိုယ္ဆင္းရဲ ျဖစ္ေနႀကတဲ့သူေတြ၊ မိဘစကားနားမေထာင္ဘဲ မိဘကို အရွက္ကြဲ အက်ဳိးနည္းေအာင္ မိဘ စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ ဆုိးေပပ်က္ဆီးေနတဲ့ ကေလးေတြ ၊ အဲဒီကေလးေတြရဲ ့ ဆင္ျခင္တံုတရားေတြ ၊ အက်င့္စာရိတၱေတြကို ပ်က္ဆီးေအာင္ လုပ္ခဲ့တာ ဘယ္သူလဲ ၊ နင္လုပ္ခဲ့တာ နင္ေရးခဲ့တာ ၊ ယဥ္ေက်းမွဳ ဓေလ့ထံုးစံေတြကို သေရာ္ေလွာင္ေျပာင္ျပီး လူ ့အသိုက္အျမံဳကေလးေတြကို တစစီ ကြဲျပဲသြားေအာင္ တရားဥပေဒနဲ ့ အိမ္ေထာင္မွဳ စည္းကမ္းေတြ ဗရုတ္သုတ္ခ ျဖစ္သြားေအာင္ ေရးခဲ့တာ ဘယ္သူလဲ ၊ နင္ ေရးခဲ့တာ။
...................................
ႀကည့္စမ္း။
နင္ေရးတဲ့ စာေတြ ဖတ္ျပီး တစ္တိုင္းျပည္လံုး လမ္းလြဲ

6 comments:

သက္တန္႔ said...

ကေလာင္လက္နက္ရဲ႕ အစြမ္းေပါ႔...
ကေလာင္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ လူအမ်ားကို ပဲ႔ျပင္ ထိန္းေက်ာင္းႏိုင္သလို ပ်က္ဆီး ယိုယြင္းေစႏိုင္တယ္ေပါ႔...
ပို႔စ္ေကာင္းေလးပါပဲ ေမာင္ေလး စိုးမင္းထိုက္ေရ... :)

January 9, 2009 at 2:05 AM
ဗီလိန္ said...

လုပ္ျပီဗ်ာ။ ဗီလိန္ဆိုရင္ေတာ့ ဂ်ိဳးကပ္ေတာ့မွာပဲေနာ္။ :)

January 9, 2009 at 3:41 AM
WWKM said...

ဟီးဟီး..ဘယ္သူ႔ကိုေျပာတာလဲ..
မၾကီး၀ါ ကိုေတာ႔ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူးေနာ္.. :D

January 9, 2009 at 1:33 PM
ဖိုးဂ်ယ္ said...

အဟင့္ တားတို႕ကေတာ့ ကုိယ္မေကာင္းပဲ
ေရးတာဆိုေတာ့ကာ ငရဲေတာ့ မက်ေလာက္ပါဘူးေနာ္
သတိထားမွ ျဖစ္မယ္ အဟင့္

January 10, 2009 at 9:33 AM
flower.poem said...

ေရးထားတာေလးကမွတ္သားစရာေလးပါ ေပ်ာ္ရြင္ပါေစ.

January 10, 2009 at 10:48 PM
အိမ္ said...

အဲဒါေၾကာင့္ အေနာ္က ေပါက္ကရေလးဆယ္ေရးေနတာ
ဗ် ဒါဆုိရင္ ၀၌လည္လဲ ေပါက္ကရေလးဆယ္ပဲ ၿဖစ္မွာ
ေလ ဟိဟိ

January 12, 2009 at 4:24 AM