Wednesday, April 16, 2008

ကြ်န္ေတာ္ရဲ့ျမိဳ့ေလးအေၾကာင္း

Photobucket

တစ္ကယ္ေတာ့ကြ်န္ေတာ္ကုိေမြးဖြားလာတဲ့ေနရာေလးကေတာ္ေတာ္ကုိေနခ်င္စရာေလးပါဗ်ာ.
ကြ်န္ေတာ္ ေမြးဖြားခဲ႔ရာ ဇာတိေျမကေတာ႔ ရွမ္းျပည္နယ္က ေတာင္ၾကီးဆုိတဲ့ျမိဳ့ေေလးမွာပါ။ ကြ်န္ေတာ္က အဲဒီျမိဳ့ေေလးကိုလည္း ခ်စ္တယ္၊ အဲဒီျမိဳ့ေလးမွာေနရတာေပ်ာ္တယ္..
ကြ်န္ေတာ္တို႔အိမ္က ရိုးရိုး သာမန္ရပ္ကြက္ထဲမွာ ရွိပါတယ္။ကြ်န္ေတာ္တို့ျမိဳ့ေလးမွာလူတုိင္းနီး
ပါးကရုိးသားပြင့္လင္းၾကပါတယ္..တစ္ကယ္တမ္းလည္းေေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေကာင္းတဲ႔ မိသားစုအိမ္ေလး ပိုင္ဆိုင္ဖို႔အတြက္အိမ္တစ္အိမ္မွာစည္းလံုးညီညြတ္မႈနဲ႔တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ခ်စ္ခင္၊ သည္းခံဖို႔က မရွိမျဖစ္ပဲလိုအပ္သလုိ ပတ္၀န္းက်င္ကလည္းအေရးပါ တယ္လုိ့ကြ်န္ေတာ္ထင္ပါတယ္။ ေျပာရရင္ေတာ႔ လူတစ္ေယာက္နဲ့တစ္ေယာက္ခင္မင္မူ၊ သံေယာဇဥ္ရွိမူ။ေေမတၱာတရားက အေရးႀကီးဆံုးေပါ႔၊အဲဒီလုိ လုိအင္ေတြနဲ့ျပည့္စုံေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို့့ျမိဳ့ေလးးကုိအရမ္းခ်စ္မိပါတယ္။ တစ္ကယ္ဆုိ ကြ်န္ေတာ္တုိ့ ့ျမိဳ့ေလးဟာအရမ္းေအးခ်မ္းတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ့ငယ္စဥ္ကဆုိရင္ တစ္ႏွစ္ပတ္လုံး ေအးခ်မ္းေနတာပဲ။ ေႏြရာသီဆုိရင္လည္းအရမ္းေနလုိ့ေကာင္းလုိ့ ေအာက္ျပည္ကလူေတြအျမဲလာလည္ၾကပါတယ္။ အေရွ့ဘက္ဆီကေနမင္းၾကီးမထြက္လာခင္အုပ္ဆုိင္းေနတဲ့ျမဴနွင္းေတြၾကားမွာ ဘ၀အတြက္ ရုန္းကန္လႈပ္ရွားေနတဲ့ေတာင္ေပၚသူ၊ေတာင္ေပၚသားေတြရဲ့အလွကလည္း တစ္မ်ိဳးခ်စ္စရာပါ… အားလုံးဟာလူမခ်မ္းသာေပမဲ့ စိတ္ကေတာ့ခ်မ္းသာၾကပါတယ္။ အားလုံးရဲ့ မ်က္ႏွာကိုၾကည့္လုိက္ရင္ ဟန္ေဆာင္မူကင္းတဲ့အျပံဳးေလးေတြကုိျမင္ရမွာပါ.. ျမိဳ့ေလးရဲ့ေဘး ပတ္ပတ္လည္မွာလဲျမင့္မားတဲ့ ေတာင္တန္းေတြနဲ့ကာရံထားပါတယ္။အေရွ့ဘက္ဆီမွာကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို့ျမိဳ့ေလးရဲ့နာမည္ၾကီးေတြထဲက တစ္ခုျဖစ္တဲ့ေတာင္ခြ်န္းဆုိတဲ့ေတာင္အျမင့္တစ္ခု ရွိပါတယ္။ကြ်န္ေတာ္တို့ေက်ာင္းသားဘ၀ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ့ေပ်ာ္ပြဲစားထြက္တုိင္းအဲဒီ ေတာင္ခြ်န္းကုိသြားၾကပါတယ္။လူဆုိတာကုိယ္ရည္မွန္းတဲ့ ပန္းတုိင္မေရာက္ ေရာက္ေအာင္သြားရတယ္ဆုိတာ ေတာင္ခြ်န္းဆုိတဲ့ေတာင္ေလးက ကြ်န္ေတာ္တုိ့ေေတာင္ေပၚသား္ေတြကုိ သင္ခန္းစာေပးတဲ့ေနရာေလးတစ္ခုပါ။ မုိးရာသီမွာ ေတာင္ေပၚတက္ရတာေလာက္ေပ်ာ္ရြင္စရာမရွိပါဘူး… ေတာင္ထိပ္ကုိေရာက္ေတာ့ ေအးျမလတ္ဆတ္တဲ့ ေလအထိေၾကာင့္ေမာပန္းလာသမွ်အားလုံးေပ်ာက္သြားၾကစျမဲပါ… ကြ်န္ေတာ္တုိ့ျမိဳ့ေလးရဲ့အေရွ့ဘက္ဆီမွာ ပတၱႃမားဂူလုိ့ေခၚတဲ့သဘာ၀ထံုးေက်ာက္ေတာင္ တစ္ခုရွိပါေသးတယ္။ အဲဒီဂူကေတာ့ ့ထုံးေက်ာက္ရည္ေတြ ကေနစိမ့္ျပီးစီးလာတဲ့ေရေတြဟာေအာက္ေျခထိမေရာက္ပဲ ေက်ာက္ခက္၊ေက်ာက္ပန္းလုိျဖစ္ေနတာေလး ေတြေပါ့ဗ်ာ… အထဲ၀င္သြားရင္ကုိလူတုိင္းစိတ္လႈပ္ရွားရတဲ့ေနရာတစ္ခုေပါ့ဗ်ာ…ေဆာင္း၀င္လာျပီဆုိရင္ ေေတာင္တစ္ခုလုံးဟာလည္္း ခ်ယ္ရီပန္းေတြနဲ့လွပတဲ့ပန္းခင္းၾကီးတစ္ခုၾကေနတာပါပဲ… ကြ်န္ေတာ္တုိ့ေတာင္ေပၚသူ၊ေတာင္ေပၚသားေတြကေတာ့ ခ်ယ္ရီပန္းကုိအရမ္းျမတ္ႏုိးၾကတယ္.

ခ်ယ္ရီေတြပြင့္လန္းလာျပီဆုိရင္ခူးျပီးေတာ့ကုိယ္ရဲ့ ဆရာ၊မိဘေတြကုိေပးၾကတယ္.. ကုိယ္ျမတ္ႏိုးတဲ့ေကာင္မေလးလည္းပါတာေပါ့ဗ်ာ.. ေဆာင္းအကုန္ ေႏြဦးအစ ညေနေစာင္းေတြမွာ ေလတိုက္ရင္း သဘာ၀အေလ်ာက္ သစ္ပင္ေတြ ပြတ္တိုက္ရာက ျဖစ္ေပၚလာတဲ႔ ေတာမီးဟာလည္း ေေတာင္တန္းႀကီးတေလွ်ာက္ ပံုစံမ်ိဳးစံုနဲ႔ လွပေနတဲ႔ ေတာမီးတန္းႀကီးဟာ တမ်ိဳးတဖံု ၾကည့္လို႔ေကာင္းပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တုိ့ေတာင္ေပၚျမီဳ့ေလးရဲ့ေပ်ာ္ရြင္စရာအေကာင္းဆုံး၊လူတုိင္းရဲ့ရင္ထဲမွာစိတ္အလႈပ္
ရွားဆုံးပြဲေတာ္တစ္ခုရွိေသးတယ္ဗ်.. အဲဒါကေတာ့တန္ေဆာင္တုိင္ပဲြေတာ္ပါပဲ..ဘာေၾကာင့္ ဒီလုိေျပာရတာလဲဆုိေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ့ျမိဳ့ေလးမွာကတန္ေဆာင္တုိင္ပြဲေတာ္ကုိ သူမ်ားျမိဳ့ မ်ားနဲ့မတူ ထူးထူးရွားရွားလုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ဒီစာကုိဖတ္တဲ့လူတုိင္းၾကားဖူးမယ္လုိ့ထင္ပါတယ္. ေတာင္ၾကီးတန္ေဆာင္တုိင္မီးပုံပ်ံပဲြေတာ္ၾကီးပါ။ ကြ်န္ေတာ္တို့ျမိဳ့ေလးရဲ့ရုိးရာပြဲေလးေပါ့ဗ်ာ.. သီတင္းကြ်တ္ေရာက္ျပီဆုိတာနဲ့ကြ်န္ေတာ္တုိ့လူငယ္ေတြအျခားဘာမွစိတ္၀င္စားမူမရွိေတာ့ပါ ဘူး..တန္ေဆာင္တုိင္မီးပုံပ်ံပြဲအတြက္တာစူေနၾကျပီေလ… ေက်ာင္းေတြမွာလည္းေက်ာင္းသြား တဲ့သူမရွိ..အလုပ္ေတြမွာလဲ အလုပ္သမားေတြမရွိနဲ့ အေတာ္ကုိေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ ရုိးရာပဲြ တစ္ခုေလးတစ္ခုပါ…အားလုံးရဲ့ရင္ထဲမွာ သိသိမသိသိအားလုံးဟာညီအစ္ကုိေမာင္ႏွမစိတ္နဲ့ ၀ိုင္း၀န္းျပီးပြဲေတာ္ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္လုပ္ေဆာင္ၾကပါတယ္။ လူငယ္ေတြဟာလည္းကိုယ္စီ အဖြဲ့ကုိယ္စီနဲ့ အလွမီးပုံပ်ံေတြလုပ္ေဆာင္ၾကပါတယ္။ လူၾကီးပုိင္းေတြကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို့ အေခၚမီးက်ည္လုိ့ေခၚတဲ့ မီးရႈးမီးပန္းေတြနဲ့ မီးပုံးပ်ံကုိလုပ္ေဆာင္ၾကပါတယ္..ေနာက္တစ္ခုရွိ ေသးတယ္ဗ်.. စိန္္နားပန္လုိ့ေခၚတယ္အလွမီးပုံပ်ံပါပဲ…. သူကေတာ့စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြ အၾကိဳက္ေပါ့ဗ်ာ.သူတုိ့ရဲ့ေၾကာ္ျငာေလးေတြကုိ မီးပုံပ်ံရဲ့ပတ္ပတ္လည္မွာခ်ိတ္ျပီးလြတ္တင္ရတဲ့ အမ်ိဳးအစားေပါ့ဗ်ာ…ဒါေပမဲ့ကြ်န္ေတာ္တုိ့ေတာင္ေပၚသားအမ်ားစုကေတာ့ မီးက်ည္လုိ့ေခၚတဲ့ အမ်ိဳးအစားကုိပုိသေဘာက်ၾကတယ္။သူကစိတ္၀င္စားစရာအရမ္းေကာင္းသလုိ အႏၱရယ္ လည္းအရမ္းမ်ားတယ္။အခုဆုိကြ်န္ေတာ္တုိ့ရဲ့ရုိးရာပြဲေလးကုိျပန္မေရာက္ျဖစ္တာအေတာ့္ကုိ ၾကာေနပါျပီဗ်ာ.. ဒါေၾကာင့္မုိ့ဒီလုိ ေရးလုိက္ရတာပါ…


1 comments:

zawmaung said...

အိမ္အရမ္းလြမ္းတယ္ဗ်ာ..

March 26, 2010 at 5:35 AM