အရင္တုန္းက

အရင္တုန္းက

တခါတေလေတာ့လဲ က်ေနာ္ ေတြးေနမိသား..... ဘာရယ္ေတာ့လဲ မဟုတ္ ပ်င္းေနရင္ ေတြးေနမိတာ လူေတြရဲ႕ အက်င့္တခုမလား.. ဒီေတာ့လဲ က်ေနာ္ ေတြးမိတယ္ (ဆုိလုိခ်င္တာက အပ်င္းၾကီးေနတယ္) က်ေနာ္တုိ႕လုိ လူေတြအေနနဲ႕ ခင္မင္စရာ တြယ္တာစရာေလးေတြကုိ ခံုမင္တတ္ၾကတာပဲ။ မိသားစုနဲ႕ ေဝးေနရေတာ့လဲ တခါတေလ မိသားစုကုိလြမ္းမိၾကတယ္။ မိဘ၊ေဆြမ်ိဳးေတြကုိ လြမ္းတတ္ၾကမယ္..... သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္းေတြကုိ သတိရတတ္ၾကမယ္.... က်ေနာ္တုိ႕ေတြ ဒီလုိ အခ်ိန္ေတြ အမ်ားၾကီး ေပးဆပ္ခဲ့ရတာေတြ ထုိက္တန္တဲ့ ရလာဒ္ေတြေကာ ရခဲ့ၾကသလား....... ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္မိေတာ့ က်ေနာ္သည္ အရင္တုန္းက က်ေနာ္ မဟုတ္ခဲ့ေတာ့ေပ.......

အရင္တုန္းက ပုိးသားလုိ ျဖဴတဲ့ အေမ့လက္ေပၚမွာ က်ေနာ္ ၾကီးျပင္းလာခဲ့တယ္... ခုေတာ့ က်ေနာ္ ပုိးသားလုိ လုိက္ မျဖဴႏုိင္ေတာ့ေပ.....

အရင္တုန္းက က်ေနာ္ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ တြယ္တာတတ္တယ္... ခုေတာ့ က်ေနာ္ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ ေမ့ေနတတ္ျပီ........

အရင္တုန္းက က်ေနာ္ မိသားစုကုိ ခင္တြယ္ ျမတ္ႏုိးတယ္... ခုေတာ့ က်ေနာ္ တေယာက္ထဲ ေနတတ္ခဲ့ျပီ.........

အရင္တုန္းက အထုိက္အေလ်ာက္ ျဖဴစင္ခဲ့ဖူးတယ္... ခုေတာ့ က်ေနာ္ အစြန္းအထင္းေတြ မ်ားခဲ့ျပီ...........

အရင္တုန္းက က်ေနာ္ ရုိးသားခဲ့ဖူးတယ္....... ခုေတာ့ က်ေနာ္ လိမ္တတ္ခဲ့ျပီ............

အရင္တုန္းက က်ေနာ္ ပြင့္လင္းစြာ ေျပာဆုိဖူးခဲ့သည္...... ခုက်ေနာ္ ပါးစပ္ေတြ ႏႈတ္ဆိတ္ေနတတ္ခဲ့ျပီ……..

အရင္တုန္းက အမွားေတြ နဲခဲ့တယ္…… ခုေတာ့ က်ေနာ္ အမွားမ်ားနဲ႕ လူတေယာက္ ျဖစ္ေနျပီ……..

အရင္တုန္းက အမွားသိရင္ ေရွာင္ခဲ့ဖူးတယ္…. ခုေတာ့ က်ေနာ္ အမွားကုိ သိရက္နဲ႕ ထပ္တုိးေနမိျပီ…..

ခုေနမ်ား အရင္တုန္းက မိတ္ေဆြ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ မ်ားေတြ႕ရင္ သူတုိ႕ ရင္ထဲက ထြက္လာမဲ့ စကားေလး တခုကုိ က်ေနာ္ ၾကိဳခန္႕မွန္းတတ္ခဲ့ပါျပီ။

ေၾသာ္…. က်ေနာ္သည္ အရင္တုန္းက က်ေနာ္ မဟုတ္ေတာ့ပါ့လား……………………….

လူသားတုိင္း လြတ္လပ္စြာ ေဝဖန္ႏုိင္ခြင့္ရွိပါသည္။

..........

ေလးစားလ်က္

ေတာင္ေပၚသား