ဆရာ နီကုိရဲ (ခ) ကုိရဲ၀င္း သုိ႕ အမွတ္တရ
ျမန္မာျပည္ စာနယ္ဇင္း ေလာကမွာ က်င္လည္ခဲ့စဥ္က က်မ စာေရးဆရာ နီကိုရဲနဲ႔ အင္တာဗ်ဴး ၂ ခါ လုပ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ပထမအႀကိမ္ လုပ္စဥ္က မဂၢဇင္းတအုပ္ထဲမွာ ေဖာ္ျပခံခဲ့ရေပမယ့္ ဒုတိယအႀကိမ္ အင္တာဗ်ဴးကေတာ့ အေၾကာင္း ေၾကာင္းေၾကာင့္ စာမ်က္ႏွာေပၚ မေရာက္ခဲ့ပါဘူး။ ပထမအႀကိမ္ အင္တာဗ်ဴးလုပ္ေတာ့ သူက စာေပနယ္နဲ႔ ရုပ္ရွင္နယ္မွာ လွ်မ္းလွ်မ္းေတာက္ ေအာင္ျမင္ေနခ်ိန္၊ တိတိက်က် ေျပာရရင္ သူ႔ရဲ႕ “စိတ္အို္င္ပက္သူ” ဆိုတဲ့ ဝတၳဳစာအုပ္ ထြက္ၿပီးစပါ။
စာေရးဆရာ နီကုိရဲ (ခ) ကိုရဲ၀င္း
က်မရဲ႕ အယ္ဒီတာက ခိုင္းတာနဲ႔ပဲ သူနဲ႔ အင္တာဗ်ဴးဖို႔ သူေနတဲ့ သု၀ဏၰ တံတားႀကီးေဘးက ရပ္ကြက္ကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက က်မကို “စိတ္အိုင္ပက္သူ” ဝတၳဳစာအုပ္တအုပ္ သူ႔လက္မွတ္နဲ႔ လက္ေဆာင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ စိတ္အိုင္ပက္သူ ဝတၳဳကို ရုပ္ရွင္ရိုက္ေတာ့မယ့္ ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အင္တာဗ်ဴးတာျဖစ္ေပမယ့္ တျခား အင္တာဗ်ဴးနဲ႔မဆုိင္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ၊ သူ႔ရဲ႕ အလြဲေတြနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ဝတၳဳေတြ အေၾကာင္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
အင္တာဗ်ဴးသူနဲ႔ အဗ်ဴးခံသူ၊ စာေရးသူနဲ႔ စာဖတ္သူ၊ စာနယ္ဇင္းေလာကသားခ်င္း ဆိုတဲ့ အေနအထားနဲ႔ သူနဲ႔က်မလည္း ရင္းႏွီးမႈရခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက သူ႔ ဇနီးက ကိုယ္ဝန္အရင့္အမာႀကီးနဲ႔၊ သူ႔အေနအထားက ေရႊေခတ္ လို႔ ေျပာရတဲ့အခ်ိန္။ နီကုိရဲရဲ႕ ဇာတ္ညႊန္းေတြနဲ႔ ဗီဒီယုိ ကားေတြ ေဟာတကား၊ ေဟာတကား ရိုက္ကူးထုတ္လုပ္ေနခ်ိန္ … သိပ္ကို ေအာင္ျမင္ေနတဲ့ အခ်ိန္လို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ ဝန္းက်င္ေပါ့။
အဲဒီတုန္းက က်မက ေပါ့ပ္ ဂ်ာနယ္တေစာင္မွာ ဆိုေတာ့ တခ်ိဳ႕ ရုပ္ရွင္ရိုက္ကြြင္းေတြအထိ သြားရတဲ့အခါမွာ သူနဲ႔ ထပ္ဆုံျဖစ္၊ စကားေတြ ေျပာျဖစ္ပါေသးတယ္။ သူေနတဲ့ အိမ္ရဲ႕ ေနာက္ေဖး လမ္းမွာရွိတဲ့ မီးရထားလမ္းေဘးက ရပ္ကြက္ကို ရုပ္ရွင္သမားေတြက အေျခခံလူတန္းစား ေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ကားေတြရိုက္ဖို႔ သံုးတတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီေနရာကို ရိုက္ကြင္းတည္တဲ့အခါ စာေရးဆရာ နီကိုရဲရဲ႕ အိမ္မွာ စတည္းခ် ၾကေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒီဘက္က ရိုက္ကြင္းေတြကို သြားရတဲ့အခါမွာလည္း က်မက မင္းသမီးကို၊ မင္းသားကို၊ ဒါရိုက္တာကို သူ႔အိမ္မွာ ထုိင္ၿပီး ဗ်ဴးျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ေမြးခါစ သားေလးကိုလည္း ဝင္ၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔အေနအထားကေတာ့ စာေပနယ္၊ ရုပ္ရွင္နယ္မွာ အဆင္ေျပေန ဆဲကာလပါပဲ။
အဲဒီေနာက္ေတာ့ က်မ ေပါ့ပ္ဂ်ာနယ္ကေန သတင္းဂ်ာနယ္လိုင္းဘက္ ကူးျဖစ္ပါတယ္။ သတင္းေတြနဲ႔ ရႈပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ က်မ စာေရးဆရာ နီကိုရဲနဲ႔ နည္းနည္းအဆက္ျပတ္သြားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တခါတေလ ၿမိဳ႕ထဲက လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ၊ စာေပနယ္က တေယာက္ေယာက္ရဲ႕ အသုဘ၊ မဂၤလာ အခမ္းအနားတခ်ိဳ႕မွာ သူနဲ႔ ခဏတျဖဳတ္ဆံုမိ၊ ႏႈတ္ဆက္မိတာမ်ိဳးေတာ့ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူက အခမ္းအနားေတြဘာေတြလည္း သြားခဲတယ္ ထင္ပါရဲ႕၊ က်မနဲ႔ ေနာက္ပိုင္း သိပ္မဆံုျဖစ္ၾကဘူး။
၀၀၄၊ ၂၀၀၅ ဝန္းက်င္ တရက္မွာေတာ့ က်မကို စာေရးဆရာမ ခက္မာက ဖုန္းဆက္လာပါတယ္။ “… နီကိုရဲက ေျပာျပစရာေတြ ရွိေနတယ္၊ သူ နင့္ကို အင္တာဗ်ဴးေပးခ်င္တယ္လို႔ ေျပာတယ္။ သြားလုိက္ပါလား၊ သူ႔မွာ အခက္အခဲေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိေနတယ္” လို႔ မခက္မာက ေျပာလာေတာ့ က်မရဲ႕ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ကို ခြင့္ေတာင္းၿပီး သြားေတြ႕ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက သူေနတာ သု၀ဏၰ တံတားႀကီးေဘးက ရပ္ကြက္က အိမ္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ သူ႔မိဘေတြေနတဲ့ ေတာင္ဥကၠလာပက အိမ္ကေလးမွာ ျဖစ္ေနၿပီ။
က်မ လာေတာ့ သူဝမ္းပန္းတသာႀကိဳဆိုပါတယ္။ သူ႔မွာ ေျပာျပခ်င္တာေတြလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားေနပံုရတယ္။ ကက္ဆက္ ရေကာ္ဒါ ေလးကိုဖြင့္ၿပီးတာနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ အေျခအေနေတြကို တရစပ္ေျပာျပပါတယ္။ သူနဲ႔ အင္တာဗ်ဴးခဲ့တဲ့အတိုင္း လံုးေစ
7 comments:
စာေလး ဖတ္ပီး စိတ္မေကာင္းၾကီးစြာ ျဖစ္ရပါတယ္။
October 29, 2009 at 8:43 PMဆရာ နီကိုရဲတစ္ေယာက္ ေကာင္းရာ သုဂတိ လားပါေစ။
အင္း ဧရာ၀တီမွာ ဖတ္လိုက္ရတယ္ ... ကိုယ္ေတြကေတာ့ သူ႔စာအုပ္ေတြ လွ်မ္းလွ်မ္းေတာက္ေအာင္ျမင္ေနေတာ့ စီးပြားေရးလည္း အဆင္ေျပမယ္ထင္ထားတာ.. စိတ္မေကာင္းစရာပဲ...
October 29, 2009 at 10:04 PMဒီစာကိုဖတ္ျပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရပါတယ္....ထုတ္ေ၀သူလုပ္ျပီးစာေပကိုမျမတ္နိုးတတ္လို႕လဲ
October 29, 2009 at 10:16 PMအံၾသ မိပါတယ္..ဆရာနီကိုရဲ ေကာင္းရာမြန္ရာေရာက္ပါေစ......
ဒီသတင္းၾကားရတာ စိတ္မေကာင္းပါဘူး ဆရာနီကုိရဲတစ္ေယာက္ ေကာင္းရာလားပါေစ
October 30, 2009 at 12:22 AM(ေၾကာင္ႏွစ္ေကာင္)ေမာင္မ်ိဳးရဲ႕ လက္ဆေတြ သိပ္ျပင္းသကိုး။ တကယ္စိတ္မေကာင္းဘူး။
October 30, 2009 at 4:24 AMေအာ္. ေလာက ကလည္းေနာ္.။ စိတ္မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ. အခုမွသိရတာပါ.။ ေက်းဇူးတင္တယ္ ကိုေတာင္ေပၚေရ.။
October 30, 2009 at 6:58 AMဆရာ နီကိုရဲ ေကာင္းရာမြန္ရာေရာက္ပါေစ.။ ျဖစ္ေလရာဘ၀တိုင္း သူေတာ္ေကာင္းနဲ႕ေပါင္းမိျပီး သူယုတ္မာမ်ားနဲ႕ ကင္းေ၀းပါေစ.။။
ခင္မင္ေလးစားလွ်က္
ညီညီ(အနာဂါတ္သံစဥ္)
ဖတ္ျပီးတာေတာ့ ၾကာျပီ
November 7, 2009 at 8:25 AMခုမွမန္႕ရတယ္
ဆရာနီကိုရဲအေၾကာင္းၾကားျပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္ .. ေကာင္းမြန္တဲ့ဘ၀ ေရာက္ပါေစလို႕ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္ .. (က်န္တာေတာ့ ေျပာခ်င္စိတ္ မရွိေတာ့ပါ )
Post a Comment