ေတြးမိရာရာ

ေတြးမိရာရာ

မနက္ခင္း ေနေရာင္ေအာက္မွာ ပန္းေလးေတြရဲ႕ လန္းဆန္းေနမူကုိ လူတုိင္းျမင္ေတြ႕ၾကဖူးမည္ ထင္ပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႕ ျမိဳ႕ေလးမွာဆုိ မနက္ခင္း ေအးျမတဲ့ ျမဴမႈန္မ်ားၾကားမွာ အလွအပပြင့္ေနတဲ့ ပန္းမ်ိဳးစုံကုိ ေတြ႕ျမင္ေနၾကျဖစ္သည္။ထုိအခ်ိန္က ထုိသုိ႕ပန္းမ်ားဖူးပြင့္ခဲ့သည္ကုိ အေလးအနက္မထားမိခဲ့ဖူးေပ။ ယခုလုိ အမိေျမနဲ႕ ေ၀းေနတဲ့ ေနရာတေနရာမွာ ၾကိဳးစားလႈပ္ရွားေနရေတာ့မွ အရာရာကုိ သတိရတတ္လာခဲ့သည္။ စလုံးလုိ ႏုိင္ငံမ်ိဳးမွာ အရာရာကုိ အတုေတြသာ ဖန္တီးေပးထားတတ္ၾကေပသည္။ အရာအားလုံးဟာ စက္ရုံတရုပ္လုိ ေရႊ႕လ်ားေနစျမဲ၊ေက်ာင္းသူ၊ေက်ာင္းသားတုိ႕သည္လဲ သူတုိ႕ဘ၀အတြက္ တဖက္ကပညာကုိ ၾကိဳးစားရွာေနစဥ္ တျခားတဖက္တြင္ အခ်ိန္ပုိင္းအလုပ္မ်ားႏွင့္ ရုန္းကန္ေနရစျမဲ... အခ်ိန္ျပည့္အလုပ္လုပ္ေနသူမ်ားအတြက္လဲ ေန႕တဓူ၀ံ ဒီအလုပ္ေတြနဲ႕ လုံးခ်ာလည္ေနဆဲ... အခန္႕မသင့္ရင္ အလုပ္က စိတ္ထားပုတ္ေသာ လူေတြနွင့္ စကားမ်ားရစျမဲ၊ ရန္ျဖစ္ရစျမဲ။ ဒီလုိအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ အမိေျမ ေမြးရပ္ေျမ၏ ေပ်ာ္ရႊင္မူေတြကုိ တမ္းတတတ္ၾကစျမဲ။

လူသားေတြ ျဖစ္သည့္အေလွ်ာက္ တေယာက္ထဲ အထီးက်န္၊ သီးျခားေနထုိင္မူကုိ ေရရွည္မဖက္တြယ္ႏုိင္ေပ။ သည့္အတြက္ သူငယ္ခ်င္း၊ အေပါင္းအသင္း၊ ခ်စ္သူစသည္ျဖင့္ အတြယ္အတာေတြကုိ ခုန္မင္လာသည္။ အေပါင္းအသင္းေတြမ်ားလာသည့္အတြက္ ေကာင္းျခင္း၊ဆုိးျခင္းေတြ မ်ားလာသည္။ ေကာင္းျခင္းဟုဆုိရာတြင္ ရင္းနီးမူေလးေတြ ပုိလာသည္။ အရင္ကထက္ ပုိ၍ခင္တြယ္လာသည္။ စိတ္ညစ္စရာမ်ားကုိ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ ညႈိႏႈိင္း အေျဖရွာႏုိင္သည္။ တေယာက္ထဲမျမင္ႏုိင္ေသာ လမ္းေၾကာင္းအသစ္ေတြ ေတြ႕လာရသည္။ ထုိအတူ မေကာင္းျခင္းမ်ားတြင္က စကားေတြ ေျပာပါမ်ားလာေတာ့ တေယာက္တေပါက္ျဖစ္ျခင္း၊ အဓိပၸါယ္ လြဲမွားစြာျဖင့္ နားလည္မူေတြလြဲ တဖက္ႏွင့္တဖက္ အထင္ျမင္ေသးျပီး ေ၀းခဲ့ၾကရျပန္သည္။

ဘယ္အရာမဆုိ၊ ဘယ္ရုပ္၀တၳဳမဆုိ ေကာင္းျခင္း၊ဆုိးျခင္းတရားမ်ားကုိ ဒြန္တြဲ ပုိင္ဆုိင္ထားၾကသည္။ ဤကဲ့သုိ႕ ဆုိးျခင္း၊ေကာင္းျခင္း ၂ခုလုံးကုိ ပုိင္ဆုိင္ထားေသာ အရာမ်ားကုိ ေကာင္းသည္ ဆုိးသည္ဟု ခြဲျခားၾကသည္မွာ က်ေနာ္တုိ႕လူသားမ်ားသာ ျဖစ္ေပသည္။ လူတြင္လဲ အေကာင္းျမင္သမားႏွင့္ အဆုိးျမင္သမားဆုိတာ ရွိတတ္စျမဲပင္ ျဖစ္သည္။ ၾကားေနမူဆုိတာကေတာ့ မရွိသေလာက္ ရွားေပမည္။ အရာအားလုံးကုိ အေကာင္းျမင္တတ္ေသာ လူအဖုိ႕ သူ႕အတြက္သည္ ေကာင္းက်ိဳးမျဖစ္ထြန္းႏုိင္ေပ။ သူ႕၏ တက္လမ္း၊ အက်ိဳးစီးပြါးကုိ သူကုိယ္တုိင္ပင္ ပိတ္လုိက္သလုိ ျဖစ္ေနေပသည္။ အဆုိးျမင္သမားမ်ားအဖုိ႕လဲ ထုိအတူပင္။

က်ေနာ္တုိ႕ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားတြင္ အလြန္ဆုိးေသာအက်င့္ေလးေတြ ရွိသည္။ ထုိအက်င့္ေလးမ်ားကုိ ေလ့လာၾကည့္ေသာအခါ ေအာက္ပါအတုိင္းေတြ႕ရသည္။

၁) တဖက္သားကုိ အားနာတတ္ျခင္း
၂) ျပႆနာတခုကုိ ကုိယ္ဘယ္ေလာက္ မွန္မွန္ အက်ိဳးသင့္အေၾကာင္းသင့္ မေျဖရွင္းတတ္ျခင္း
၃) ကုိယ့္အတြက္သာ ကုိယ္ၾကည့္တတ္ျခင္း

၁) တဖက္သားကုိ အားနာတတ္ျခင္း

ဤတခ်က္သည္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားတြင္ အေတြ႕ရ အမ်ားဆုံးျဖစ္ေပသည္။ အရာရာကုိ အားနာလြန္ျခင္းသည္လဲ ေကာင္းေသာအက်င့္မဟုတ္ေပ။ ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကည့္လွ်င္ အားနာတတ္သူ အျပစ္က်ဴးလြန္သူႏွင့္ တူေနေပသည္။ ဥပမာ.. ပစၥည္းတခုကုိ ယူျပီး ျပန္မေပးေသးေသာအခါ ျပန္ေတာင္းရမည္ကုိ အားနာေနလွ်င္ ထုိပစၥည္းကုိ ယူမိေသာသူသည္ ေမ့ေနလွ်င္ ျပႆနာမဟုတ္ေပ။ တမင္တဖက္သားအားနာတတ္သည့္ အက်င့္ကုိ အလြဲသုံးစားလုပ္၍ ျပန္မေပးလွ်င္ ထုိသူႏွစ္ေယာက္၏ ခင္မင္မူသည္ အေႏွးအျမန္ပင္ ပ်က္စီးဖုိ႕ရွိေပသည္။ ထုိအတြက္ အရာရာကုိ အားနာတတ္သည့္အက်င့္ကုိ က်ေနာ္တုိ႕ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား ေဖ်ာက္ဖ်က္ဖုိ႕ လုိေပသည္။

style="font-weight:bold;">၂) ျပႆနာတခုကုိ ကုိယ္ဘယ္ေလာက္ မွန္မွန္ အက်ိဳးသင့္အေၾကာင္းသင့္ မေျဖရွင္းတတ္ျခင္း

ျပႆနာတခုေပၚေပါက္လာလွ်င္ နည္းလမ္းမွန္စြာျဖင့္ က်ေနာ္တုိ႕ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား မေျဖရွင္းတတ္ၾကေပ။ အရာရာကုိ အလြယ္လုိက္၍ ေျဖရွင္းတတ္ေပသည္။ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕တုိင္းျပည္ကုိ က်ေနာ့္တုိ႕ကုိယ္တုိင္သာ ဖ်က္ဆီးေနသည္ဟု ျမင္မိသည္။ ဥပမာ အခ်ိန္ေပး၍ လုပ္မွ ရႏုိင္မည့္ အလုပ္မ်ိဳးကုိ က်ေနာ္တုိ႕မလုပ္ႏုိင္ေသာအခါ ပုိက္ဆံေပး၍ ၊ တနည္းေျပာရလွ်င္ လာဏ္ထုိး၍ လုပ္ေဆာင္သည္။ တခါလာဏ္စားဖူးေသာလူသည္ ေနာင္အခါသူ႕အတြက္၊ သူ႕မိသားစုေကာင္းစားေရးကုိ အေၾကာင္းျပဳ၍ လာဏ္လာဘ မ်ားကုိ မယူပဲ မေျဖရွင္း၊မလုပ္ေဆာင္ေပးေတာ့ေပ။ ထုိ႕အတြက္ က်ေနာ္တုိ႕ တုိင္းျပည္တြင္ အလုိအပ္ဆုံးေသာ အရာမွာ ရုိးသားမူကုိ ခုံမင္၍ အမွန္တရားအတုိင္း လုပ္ေဆာင္ႏုိင္မူသာ ျဖစ္သည္။ ဤအခ်က္ကုိ ေသခ်ာဆန္းစစ္လွ်င္ ဘယ္သူမေကာင္းလဲ ေျပာစရာမလုိေအာင္ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားတုိင္း သိေပမည္။

တုိင္းျပည္တုိင္းတြင္ လာဏ္စားမူသည္ ကင္းမည္မဟုတ္။ စင္ကာပူလုိ တုိင္းျပည္တြင္လဲ ထုိကိစၥမ်ား ရွိေပသည္။ MOM လုိေနရာမ်ိဳးတြင္ေတာင္မွ ပြဲစားမ်ား ေျခလိမ္ေအာင္ လုပ္ေပးတတ္ၾကသည္။ ဒါေပမဲ့ အမ်ားစုကေတာ့ လာဏ္စားလုိ႕မရေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးထားသည္။ ဥပမာ ကားစီးလွ်င္ က်သင့္သည့္ အဖုိးခကုိ စပါယ္ရာကုိ ေပးစရာမလုိ၊ ထို႕အတြက္ ဒရုိင္ဘာ၊စပါယ္ယာ တုိ႕လဲ ပုိက္ဆံလိမ္ေတာင္း၍ မရေပ။ ထုိ႕အတူ အစုိးရနဲ႕ တုိက္ဆုိင္ေသာ ကိစၥရပ္မ်ားအတြက္ ေငြရွင္းလွ်င္ အမ်ားစုမွာ ဘဏ္ကဒ္ႏွင့္သာ ေပးေဆာင္ရေပးသည္။ ထုိအတြက္ လိမ္ညာပုိယူ၍ မရ။ ထုိအတြက္ တုိင္းျပည္တခုအတြက္ မရွိမျဖစ္ေသာ အရာမွာ ေရ၊မီး ျဖစ္ေပသည္။ တကယ္၍မ်ား က်ေနာ္တုိ႕တုိင္းျပည္တြင္ အုပ္ခ်ဳပ္သူ ဘယ္ေလာက္ဆုိးသည္ျဖစ္ပါေစ ေရ၊မီးကုိ အျပည့္အ၀ေပးႏုိင္လွ်င္ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမည့္သူမ်ားမွာ ဒုနဲ႕ေဒးပင္ ျဖစ္ေပမည္။ ထုိသုိ႕ ရင္းႏွီးမူေတြရွိလာလွ်င္ ဘဏ္လုပ္ငန္းသည္လဲ အလုိအေလ်ာက္ တုိးတက္လာမည္သာ။ ယခုလက္ရွိ တေဒၚလာ ေပါက္ေစ်းသည္ ဘယ္ေလာက္ရွိသည္ဆုိတာ ပြဲစားျဖစ္သူတုိ႕ ေျပာစကားေပၚတြင္ မူတည္ေနျမဲသာ..

၃) ကုိယ့္အတြက္သာ ကုိယ္ၾကည့္တတ္ျခင္း

နံပါတ္ ၃ အခ်က္သည္ တုိင္းျပည္တခုတြင္ ေနထုိင္ၾကေသာ လူတုိင္း မရွိမျဖစ္ ျပဳျပင္ေနသင့္သည့္ အခ်က္ ျဖစ္သည္။ က်ေနာ္အပါအ၀င္ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္ ကုိယ့္အတြက္သာ ကုိယ္ၾကည့္တတ္ၾကသည္။ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာ ျပီးေရာဆုိေသာ စကားပုံေလးကုိ အသဲထဲစြဲေအာင္ သံမႈိရုိက္သြင္းထားတတ္ၾကသည္။ လူအမ်ားနဲ႕ သက္ဆုိင္ေသာ အေရးကိစၥမ်ားကုိ အေလးမထားခ်င္ၾကေပ။ လက္ရွိက်ေနာ္တုိ႕ အဓိက ျပဳျပင္ရန္ လုိအပ္ေနသည္မွာ နံပါတ္(၃) အခ်က္သာ ျဖစ္ေပသည္။ သစ္ပင္အၾကီးတပင္ကုိ တေယာက္ထဲ ခုတ္လုိ႕ကေတာ့ မျပတ္မဟုတ္ ျပတ္မည္တာ။ အခ်ိန္အတုိင္းအတာ တခုေတာ့ ေစာင့္ရေပမည္။ အားလုံးသာ စိတ္ႏွလုံးသား ညီညြတ္ရင္ ထုိသုိ႕ေသာ အပင္ၾကီးမ်ားကုိ ခဏေလးနွင့္ ခုတ္လွဲႏုိင္ေပမည္။ က်ေနာ္တုိ႕သည္ ကုိယ့္ဟာကုိယ့္ အားငယ္စိတ္ေမြးေနၾကသည္။ အလုပ္တခုကုိ မလုပ္ေသးပဲႏွင့္ ဒီလုိ လုပ္လုိ႕ေကာ ဘာထူးမွာတုန္း စသည္ျဖင့္ ကုိယ့္ဟာကုိယ့္ ေျဖသိမ့္ေနၾကသည္။ ကုိယ့္အတြက္သာ ၾကည့္ျပီး လုပ္ေဆာင္ေနေသာ လူမ်ားသည္ တကုိယ္ေကာင္းသမားသာ ျဖစ္သည္။ အတၱဆန္ေနေပသည္။ ထုိသုိ႕ေသာ လူမ်ားေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးရလာဒ္က ဘာလဲ က်ေနာ္တုိ႕တုိင္းျပည္ တေျဖးေျဖးဆုတ္ယုတ္လာသည္သာ။ ျမန္မာျပည္တြင္ ေန႕စဥ္ ထမင္းၾကမ္းခဲႏွင့္ ေရေသာက္ေနရသူေတြ ဘယ္ေလာက္ ရွိေနျပီလဲ။ မိဘမဲ့ကေလးေတြ ေတာင္းစားေနတဲ့ ကေလးေတြ ဘယ္ေလာက္ ရွိေနျပီလဲ လက္ခ်ိဳးေရမရေအာင္ ရွိမည္မွာ မလြဲေပ။ တကယ္၍မ်ား ထုိသုိ႕ေသာ္ လူမ်ားထဲတြင္ သင္ရဲ႕ ေဆြမ်ိဳးေတြမ်ား ပါ