Sunday, December 28, 2008

စိတၱဇ


ေ၀၀ါးေနတဲ့ ဒီအေတြးေတြ
ဘ၀မွာ အခက္ခဲဆုံး အခ်ိန္ေတြ
ဒါေတြကုိ ေက်ာ္ျဖတ္နုိင္ဖုိ႕
အင္အားတခုငါလုိေနတယ္
ဒီအင္အားေတြကုိ ငါဘယ္က ရနုိင္မလဲ

ေရာင္စဥ္ေတြ ေျပးလြားေနတယ္
အျဖဴ အမဲ အျပာ ကာလာကုိစုံလုိ႕
ဒါ လူဘ၀ေလ ျဖစ္ခ်င္တာတုိင္း မျဖစ္နုိင္ဘူး
ေတာင္က်ေရသံေတြ ၾကားေနရျပီ
ေအာ္ မုိးေတြရြာေနတာကုိးးးးးးးးးး


မီးပလပ္တခုလုိ အဖြင့္အပိတ္လုပ္ျပီး
ထိန္းခ်ဳပ္လုိ႕မ်ားရရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလုိက္မလဲ
၀က္၀ံရုပ္ေလးေတာင္ ငုိေနေပါ့
သူလဲ အေမ့ကုိ လြမ္းလုိ႕နဲ႕တူတယ္….
ဒါမွမဟုတ္ရင္ေတာ့………


ၾကည့္မွန္တခ်က္လုိ
ကုိယ့္ရုပ္ကုိ ကုိယ္ျပန္ျမင္ရတဲ့ ေလာကမွာ
အတၱေတြ ဖုံးလႊမ္းေနတဲ့ ငါ့ရုပ္ကုိ ငါ ျပန္မျမင္ခ်င္ပါဘူး
ေၾသာ္ မီးေတြေတာင္ ပိတ္သြားျပန္ျပီ
အားလုံးဟာ ေမွာင္လုိ႕မဲလုိ႕ …………

ဌက္တေကာင္လုိ ပ်ံသန္းခ်င္ရာ ပ်ံသန္းေနတာ
အေတာင္ေညာင္းရင္ေတာ့ ခဏရပ္နားရမွာပါပဲ
ဒါေပမဲ့ ဆက္ျပီး ပ်ံသန္းဖုိ႕ေတာ့ လုိေနမွာေပါ့
ခုံတန္းေလးေရ အခုေတာ့
ထုိင္သူမဲ့ အထီးက်န္ဆန္ေနေပါ့


ေတာင္ေပၚသား

3 comments:

စိုင္းစိုင္းလား႐ွဳိး said...

မိုးရြာရင္ မိုးေရခ်ဳိးမယ္ေလကြာ... မိုးရြာရင္ခံစားတတ္တဲ့လူတစ္ေယာက္ရွိတယ္.. သိလား?

December 29, 2008 at 3:30 AM
ျမတ္သြယ္ said...

-ေရာင္စဥ္ေတြ ေျပးလြားေနတယ္
အျဖဴ အမဲ အျပာ ကာလာကုိစုံလုိ႕
ဒါ လူဘ၀ေလ ျဖစ္ခ်င္တာတုိင္း မျဖစ္နုိင္ဘူး
ေတာင္က်ေရသံေတြ ၾကားေနရျပီ
ေအာ္ မုိးေတြရြာေနတာကုိးးးးးးးးးး-
-မီးပလပ္တခုလုိ အဖြင့္အပိတ္လုပ္ျပီး
ထိန္းခ်ဳပ္လုိ႕မ်ားရရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလုိက္မလဲ-
အဲဒီ စာသားေတြကိုႏွစ္သက္မိပါတယ္...
ကဗ်ာကိုအားေပးခဲ့ပါတယ္ :)

December 30, 2008 at 12:47 AM
အိမ္ said...

ႏွစ္သက္စြာ ဖတ္ရွဳသြားပါေၾကာင္း

December 30, 2008 at 8:33 AM