မေသခင္ ၁၀ ရက္အလုိ

မေသခင္ ၁၀ ရက္အလုိ

ကဲ လုပ္ၾကျပန္ပါျပီ။ မေသခင္ ၁၀ရက္အလုိတဲ့။ ဘယ္လုိလုပ္ရပါ့မလဲ ကုိၾကယ္စင္ေသြးေကာင္းမူေပါ့။ ဒါေတာင္မွ သူကငရဲျပီးကုိ လုိက္ခုိင္းေနတာ သူဟာသူတစ္ေယာက္ထဲမသြားရဲဘူးေလ အားလုံးကုိ ဆြဲေခၚေနတာ :)။ သူကေတာ့ဟုတ္တာေပါ့ ေန႕တုိင္းကစ္ေနတာ(အရက္)ကုိး။ ဘယ္လုိလုပ္ နတ္ျပည္ေရာက္မွလဲေနာ့္ သူမေရာက္တာနဲ႕ က်ေနာ္ကုိပါ ငရဲျပည္ထဲေခၚေနတယ္ က်ေနာ္ကေတာ့ ငရဲကုိမသြားပါဘူး နတ္ျပည္ေရာက္မွာေနာ့္။ ဒါေပမဲ့ ခ်စ္အကုိၾကီးက ေခၚေနေတာ့လဲ အားနာပါးနာနဲ႕ ငရဲျပည္ကုိ အလည္လုိက္သြားျဖစ္ပါတယ္ဂ်ာ..


အခုေလာေလာဆယ္ ငရဲျပည္သြားဖုိ႕ Visa ေလွ်ာက္ထားတာ မက်ေသးဘူးဗ် ဆယ္ရက္လုိေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ငရဲျပည္ အလည္မသြားခင္ ၁၀ ရက္ကုိ ေကာင္းေကာင္း အသုံးခ်ဦးမွ။ ဒါျပီးရင္ ငရဲျပည္သြားျပီး ခ်စ္ကုိ၊ခ်စ္မေတြ ဘာလုပ္ေနလဲဆုိတာ သြားေလ့လာရဦးမယ္ဗ်.. ျပီးတာနဲ႕ နတ္(မူလီမဟုတ္)ျပည္ကုိ သြားျပီး လက္တစ္ဖက္မွာ နတ္သမီး အပါး(၅၀၀)ေလာက္နဲ႕ ကဲရဦးမွာေလ..ဒီေတာ့ မသြားခင္ ၁၀ရက္ကုိ ေကာင္းေကာင္းသုံးရမယ္ဗ်။


၁၀ ရက္သာက်န္ေတာ့သည္။

အင္း ၁၀ရက္ေတာင္က်န္ေနေသးေတာ့ ဘယ္လုိလုပ္ရပါ့။ လက္ရွိေရာက္ေနတာက ဆင့္ကာပူဆုိေတာ့ ေလယာဥ္လက္မွတ္၀ယ္ျပီး ခ်စ္ေသာအမိျမန္မာႏုိင္ငံၾကီးကုိ ျပန္မယ္ဗ်ာ.. ေလယာဥ္ကဆင္းတာနဲ႕ အားရပါးရေအာ္လုိက္မယ္ "ငါ့ျမန္မာျပည္ကုိ ျပန္ေရာက္ျပီကြ" ျပီးတာနဲ႕ ဦးေလးမိသားစုနဲ႕ေတြ႕မယ္။ စင္ကာပူေရာက္ အေတြ႕အၾကံဳေတြ ေျပာျပမယ္။ ျပီးတာနဲ႕ မႏၱေလးသြားဖုိ႕ ေလယာဥ္လက္မွတ္ ၀ယ္ခုိင္းထားမယ္။

၉ ရက္သာက်န္ေတာ့သည္။

ရန္ကုန္မွာ ရွိတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ လုိက္ေတြ႕မယ္။ သူတုိ႕နဲ႕ စကားေတြေျပာ ေလွ်ာက္လည္ၾကမယ္။က်ေနာ္ထင္တယ္ သူတုိ႕က က်ေနာ္ေတာ့ က်ေနာ္ျပန္ေရာက္တယ္ဆုိျပီး ၀မ္းသာေနၾကမယ္။ KMD/MSC ကသူငယ္ခ်င္းေတြ၊ ဆရာေတြကုိ လုိက္ေတြ႕မယ္ ျပီးေတာ့ ဆရာဆရာမေတြကုိ အမွားေတြလုပ္ခဲ့တာရွိရင္ ခြင့္လြတ္ဖုိ႕ေတာင္းပန္မယ္။ သူတုိ႕ေတြကေတာ့ က်ေနာ္ဒီကမာၻေျမၾကီးေပၚမွာ ေနရဖုိ႕ရက္ေလး ၉ရက္ေလာက္တာရွိေတာ့တယ္ ဆုိတာကုိမသိပဲ ေပ်ာ္ေနၾကတယ္ေလ...


၈ ရက္သာက်န္ေတာ့သည္။

မႏၱေလးကုိ ေရာက္ေတာ့ မေတြ႕တာ ၁၅ ႏွစ္ေလာက္ရွိေတာ့မဲ့ က်ေနာ္အေဒၚကုိ သြားေတြ႕တယ္။ သူက အေပ်ာ္ၾကီးေပ်ာ္ရွာလုိ႕ေပါ့။ ျပီးေတာ့ ဦးေလးကုိ သြားေတြတယ္။ ေနာက္ ညီ၀မ္းကြဲနဲ႕ မႏၱေလးကုိ ေလွ်ာက္လည္မယ္။ မႏၱေလးေတာင္ေပၚကုိ တက္မယ္။ ေျမြၾကီးႏွစ္ေကာင္ကုိ သြားေတြ႕မယ္။ (ေျမြၾကီးေတြေကာ ရွိေသးလားမသိ) ျပီးတာနဲ႕ အေဒၚအိမ္မွာ ညအိပ္ျပီး ေနာက္ေန႕ေတာင္ၾကီးကုိ ကားနဲ႕ သြားမယ္။


၇ ရက္သာက်န္ေတာ့သည္။

ဒီေန႕ ေန႕လယ္ ၁၂နာရီေလာက္မွာ ကားနဲ႕ေတာင္ၾကီးကုိ သြားမယ္ဆုိေတာ့ မနက္အေစာၾကီးထတယ္။ ျပီးေတာ့ ဦးေလး၊အေဒၚ ညီေလး၊ညီမေလးေတြနဲ႕ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး မနက္စာ ထမင္းေၾကာ္စားတယ္။ မစားရတာၾကာလုိ႕လာေတာ့ မသိ အေဒၚေၾကာ္တဲ့ ထမင္းေၾကာ္ေလးက ေကာင္းတာ။ ျပီးတာနဲ႕ ဦးေလး၊အေဒၚတုိ႕ကုိ အမွားေတြရွိရင္ ခြင့္လႊတ္ဖုိ႕ေတာင္းပန္မယ္။ သူတုိ႕လည္း ဘာမွကုိမသိေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးေလး ျပဳံးေနတာေပါ့။ သူတုိ႕ရဲ႕ ေအးျမတဲ့အျပဳံးေလးေတြကုိ ၾကည့္ျပီးရင္ထဲမွာ ၀မ္းနဲ ၀မ္းသာျဖစ္ရပါတယ္။

၆ ရက္သာက်န္ေတာ့သည္။

တညလုံးကားေပၚမွာ ရွမ္းသီခ်င္းေလးေတြ နားေထာင္ျပီး လုိက္လာခဲ့တယ္။ မနက္မုိးလင္းေတာ့ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ ေအာက္ေျခမွာရွိတဲ့ ေအးသာယာ ကားၾကီးကြင္းကုိ ေရာက္ပါတယ္။ အင္းေတာင္ေပၚကုိ လွမ္းၾကည့္မိလုိက္တယ္ ငါတုိ႕ေတြတာ ေျပာင္းလဲသြားတာမဟုတ္ပါလား ေတာင္တန္းေတြလဲ ေျပာင္းလဲသြားပါ့လား ဆုိတဲ့ အေတြးေလး ေတြးမိပါရဲ႕။ ၾကည့္ပါဦး က်ေနာ္တုိ႕ ေတာင္ေပၚမွာလ
ဲ တစ္ခ်ုိဳ႕ေတာင္တန္းေတြဟာ သစ္ပင္ေတြေပ်ာက္ ကတုံးေတြျဖစ္လုိ႕ပါလားေနာ္။ အိမ္ေရွ႕ကုိေရာက္တာနဲ႕ ခ်စ္အေမနဲ႕ အမက ဆီးၾကိဳပုိက္ေထြးလုိ႕ေပါ့။ အေမ့မ်က္ႏွာမွာကေတာ့ ၀မ္းသာပီတိေၾကာင့္ က်တဲ့မ်က္ရည္ေတြ အျပည့္နဲ႕ေပါ့။ မနက္စာကုိ ခ်စ္အမက တုိ႕ဟူးေႏြး၀ယ္ေကြ်းတယ္.. ျပီးေတာ့ အေမ့က ခရီးပန္းလာလုိ႕ အတင္းအိပ္ခုိင္းတာနဲ႕ အိပ္လုိ္က္ရပါတယ္။

ညေန နုိးလာေတာ့ အေမ့ကုိ ဆင့္ကာပူေရာက္ အေတြအၾကဳံေတြ ရွင္းျပတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ ႏုိင္ငံနဲ႕ ဘယ္လုိကြာျခားေၾကာင္း ေျပာျပေတာ့ အေမ့က မ်က္လုံးေလး ကလည္ကလည္နဲ႕ ျပံဳးျပီးၾကည့္ရွာပါတယ္။ ညပုိင္းေရာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္သြားတယ္။

၅ ရက္သာက်န္ေတာ့သည္။

အင္းဒီေန႕ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ေလွ်ာက္လည္ျဖစ္တယ္။ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ရဲ႕ မွတ္တုိင္လုိ႕ေျပာရတဲ့ ေတာင္ခြ်န္းေပၚကုိ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ တက္ျဖစ္တယ္။ ေတာင္ထိပ္ေပၚကုိ ေရာက္ေတာ့ ေလတံခြန္(စြန္)ေလး လႊတ္ၾကတယ္။ ဘယ္သူဟာက ပုိေကာင္းေၾကာင္း ငယ္ငယ္တုန္းကလုိ ျပန္ျပီး စကားနုိင္လုၾကတယ္။ ေတာင္ခြ်န္းကေနဆင္းေတာ့ လူသြားလမ္းက မဆင္းပဲ ျမက္ကုိင္းေတြကုိ ရွင္းျပီးလမ္းသစ္ေဖာက္ျပီး ျပန္လာတယ္။ ျပီးတာနဲ႕ အိမ္ျပန္ ေရမုိးခ်ိဳးျပီး အေမ့ခ်က္ေပးတဲ့ ငါးဖယ္ဟင္းခ်ုိဳေလးနဲ႕ ထမင္းစားလုိက္တယ္။ "ေကာင္းလုိက္တဲ့ထမင္း အေမ့လက္ရာကုိ မစားရတာၾကာေပါ့ အေမ" လုိ႕ေျပာေတာ့ အေမက ျပဳံးျပဳံးေလး ၾကည့္ေနပါတယ္...

ညပုိင္းေရာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ျမိဳ႕ထဲေလွ်ာက္သြားတယ္။ ေၾသာ္ျမိဳ႕ေလးေတာင္ ေတာ္ေတာ္ကုိေျပာင္းလဲေနျပီေလ.. အရင္ကအိမ္ပုေလးေတြေနရာမွာ တုိက္တာအေဆာက္အဦးေတြက စုိးမုိးခ်ယ္လွယ္ေနၾကပါလား လုိ႕ေတြးမိျပန္တယ္။ ျပီးတာနဲ႕ ေတာင္ၾကီးရဲ႕ အထင္ကရ ညေစ်းေလးမွာ လက္ဖက္ရည္ေသာက္၊ တုိ႕ဟူးႏွစ္ျပန္ေၾကာ္သုပ္ေလး စားျပီး အိမ္ကုိျပန္လာတယ္။ အေမ့ကေတာ့ ခ်စ္သားျပန္လာတဲ့အထိ မအိပ္ေသးပဲ ေစာင့္ေနေလရဲ႕။ ဒါနဲ႕ အေမနဲ႕ စကားေတြေျပာျပီး အေမ့ကုိ ႏွိပ္နယ္ေပးရင္း အေမ့အိပ္တဲ့ အခ်ိန္ထိေနလုိက္တယ္။ ျပီးေတာ့ အေမနဲ႕ အတူတူအိပ္လုိက္ပါတယ္။ က်ေနာ္တူေလးေတြကေတာ့ စိတ္ဆုိးလုိ႕ေပါ့ သူတုိ႕အဖြားနဲ႕ မအိပ္ရလုိ႕ေလ..

၄ ရက္သာက်န္ေတာ့သည္။

အင္းဒီေန႕ေတာ့ ေတာင္ၾကီးကအေဒၚေတြဆီ သြားဦးမယ္။ သူတုိ႕လဲ သူတုိ႕မိသားစုေလးေတြကုိယ္စီနဲ႕ဆုိေတာ့ က်ေနာ္ကုိေတာင္ သတိရေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူးေနာ့္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႕ကုိ သြားေတြ႕မယ္ သူတို႕ရဲ႕ ကေလးေတြအတြက္ စားစရာ၊ေဆာ့စရာေလးေတြ ၀ယ္သြားမယ္။ အဖြားကုိလညး္သြားေတြ႕တယ္။ ျပီးေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ဟုိးပုန္းဆည္ကုိ သြားလည္ၾကမယ္။ အဲမွာ နာမည္ၾကီး တုိ႕ဟူးသုတ္ရွိတယ္ဗ်၊ တုိ႕ဟူးသုတ္ေလးနဲ႕ ဆန္လုံးစီေၾကာ္ေလးကုိ စားလုိက္မယ္။ ျပီးတာနဲ႕ အိမ္ကိုျပန္မယ္။ အေမ့အနားမွာေနျပီး စကားေတြေျပာ အေမလုိအပ္တာကုိ မွန္သမွ်လုိက္လုပ္ေပးမယ္။ တူေလးေတြနဲ႕ ေဆာ့မယ္။ အမနဲ႕ ငယ္ငယ္က အေၾကာင္းေတြေျပာမယ္။ အမေယာက်္ားကေတာ့ ေဘးကေနနားေထာင္ျပီး အမကို စေနတာေပါ့။

ညပုိင္းေတာ့ ဘယ္မွမသြားေတာ့ဘူး အေမ့ခ်က္ေကြ်းတဲ့ ငါးေခါင္းဟင္းေလးနဲ႕ ထမင္းပူပူေလးကုိ စားလုိက္တယ္။ ျပီးေတာ့ အေမ့နားမွာပဲေနျပီး စကားေတြေျပာ အေမနဲ႕ အတူတူ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ျပီး ရယ္ရယ္ေမာေမာေနလုိက္တယ္။ အိပ္ခါနီးၾကရင္ေတာ့ အေမနဲ႕ တူတူအိပ္တယ္။ တူေလးေတြပါ က်ေနာ္နဲ႕ လာအိပ္တယ္။ က်ေနာ္ကို သူတုိ႕ ခင္စျပဳလာျပီးေလ.....

၃ ရက္သာက်န္ေတာ့သည္။

အင္း ဒီေန႕ေတာ့ အဖုိးအတြက္ ေကာင္းမူလုပ္မယ္။ အဖုိးရဲ႕အုတ္ဂူကုိ သြားျပီး အဖုိးအတြက္ ဆုေတာင္းေပးမယ္။ မရွိဆင္းရဲသားေတြကုိ အဖုိးကုိ ရည္စူးျပီး အလွဴလုပ္မယ္။ အဖုိးက က်ေနာ္ရဲ႕ အခ်စ္ရဆုံးထဲမွာ တဦးေပါ့ဗ်ာ..
ျပီးတာနဲ
႕ ဘုရားေက်ာင္းသြားမယ္ အဖုိးအတြက္ အလွဴေတြလုပ္မယ္။ အေမ့အတြက္လည္း အားလုံးကုိၾကိဳတင္စီဆင္မယ္.. အေမ့ကုိ က်ေနာ္ ငရဲျပည္သြားလည္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ဘုရားဖူးသြားခုိင္းရမယ္ဗ်.. အိမ္ေရာက္ေတာ့ က်န္တဲ့ ေဆြမ်ိဳးေတြ မသိေပမဲ့ အေမကေတာ့ က်ေနာ္ ငရဲျပည္သြားမယ္ဆုိတာ သိေနတဲ့ထင္ပါရဲ႕ မ်က္နာေလးမေကာင္းရွာဘူး သိမွာေပါ့ဗ်ာ ကုိယ္ေမြးထားတဲ့ သားပဲ သားေတြ သမီးေတြဘာလုပ္တယ္ ဘာျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာ မိဘတုိင္းက သိေနမွာပဲေလ.. က်ေနာ့္ နယ္မွာရွိတဲ့ အမ်ိဳးေတြ၊သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ ေလယာဥ္နဲဲ႕ ေတာင္ၾကီးကုိ ခ်က္ခ်င္းလာဖုိ႕ေခၚလုိက္မယ္။

၂ ရက္သာက်န္ေတာ့သည္။

အင္းဒီေန႕ေတာ့ မိသားစု၊သူငယ္ခ်င္းေတြအားလုံးကုိ ေခၚျပီးေတာ့ အင္းေလးသြားျပီးေလွ်ာက္လည္ၾကမယ္။ အင္းေလး ေရေပၚေစ်းမွာ ရွမ္းထမင္းအနီေလးေတြနဲ႕ ငါးထမင္းခ်ဥ္စားၾကတယ္။ ထမင္းခ်ဥ္ေလးကုိစားလုိက္ ဂ်ဴးေလးကုိကုိက္လုိက္နဲ႕ေပါ့ ဟင္းထုပ္ကလည္း ေကာင္းမွေကာင္းဗ်ာ.. ျပီးတာနဲ႕ က်ေနာ္တုိ႕ေတြ ေခါင္တုိင္ေရပူစမ္းေလးကုိ သြားၾကတယ္။ သဘာ၀ကေပးထားတဲ့ အလွအပေတြကုိ ခံစားၾကမယ္။

ညေနအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အားလုံးက ပင္ပန္းေနျပီးေလ. ဒီေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ ေခၚျပီး မီးပုံပ်ံေလးလႊတ္ဦးမယ္။ အမွတ္တရနဲ႕ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေပါ့။ ညေရာက္ေတာ့ က်ေနာ္ရဲ႕ အရင္က အခ်စ္ခဲ့ဆုံးေသာ ေတာင္ၾကီးသူေလးကုိ သြားႏႈတ္ဆက္မယ္... သူကိုေတာ့ အမွန္အတုိင္းေျပာျပလုိက္ပါမယ္။ သူကေတာ့ အံ့ၾသျခင္း မယုံၾကည္ျခင္းေတြနဲ႕ က်ေနာ္ရဲ႕ စကားေတြကုိ နားေထာင္ယင္း က်ေနာ္မ်က္နာေလးကုိေငးၾကည့္လုိ႕ေပါ့... ဟုိအရင္ေက်ာင္းသားဘ၀က အျဖစ္ေတြကုိ ျပန္ေျပာျပီး ႏွစ္ေယာက္လုံး ရယ္ေမာလုိ႕ေပါ့ဗ်ာ.....

ညအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အားလုံးအိပ္ေနျပီး က်ေနာ္လဲ အေမ့နားမွာ ၀င္အိပ္လုိက္တာေပါ့ဗ်ာ..

၁ ရက္သာက်န္ေတာ့သည္။

ကဲ မနက္ျဖန္ဆုိ က်ေနာ္သြားရေတာ့မယ္ေလ.. ဒီေန႕ေတာ့ က်ေနာ္တေယာက္တည္း ေတာင္ေပၚမွာသြားေနပါမယ္။ ဘာဆုိဘာမွ မလုပ္ပဲ ေတာင္ေပၚကေနက်ေနာ္ျမိဳ႕ရဲ႕ အလွအပေတြကုိ စုိက္ၾကည့္ေနပါ့မယ္။ညမုိးခ်ဳပ္မွ အိပ္ကုိျပန္ပါ့မယ္။ ျပီးေတာ့ ည၁၁း၀၀နာရီေလာက္မွ အားလုံးကုိ ႏုိးျပီးေခၚျပီးက်ေနာ္မနက္ျဖန္ ဘေလာ့ကာ အစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားရွိရာ ငရဲျပည္ကုိသြားမလုိ႕ေပါ့.. က်ေနာ္အတြက္ ၀မ္းမနည္းဖုိ႕၊ မ်က္ရည္မက်ဖုိ႕ေျပာမယ္ေလ။ ျပီးတာနဲ႕က်ေနာ္ေသသြားရင္ က်ေနာ္အတြက္ေကာင္းမူေတြလုပ္ေပးဖုိ႕နဲ႕ က်ေနာ္ရွိေနစဥ္အခ်ိန္ေလးမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့သလုိ မိသားစု၊သူငယ္ခ်င္း အားလုံး စုစုစည္းစည္းေနၾကဖုိ႕ (ဆရာၾကီး တစ္ေယာက္လုိ)ေျပာမယ္။တခ်ိဳ႕ကလဲ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႕ က်ေနာ္ဘာေတြေျပာေနပါ့လိမ့္ ဆုိျပီး ငုိက္ျမည္းနားေထာင္ေနၾကမယ္.. ျပီးတာနဲ႕ အေမကုိ ေတာင္းပန္မယ္ အေမ့ကုိ နမး္မယ္ ျပီးတာနဲ႕ က်ေနာ္ ေရမုိးခ်ုိဴးျပီး အိပ္ေတာ့မယ္ဗ်ာ.. ဒီတစ္ခါေတာ့ က်ေနာ္တစ္ေယာက္ထဲ အိပ္လုိ႕ေပါ့ဗ်ာ..



ဒီမေသခင္ ၁၀ ရက္ေလးကုိ က်ေနာ္ ရင္နဲ႕ခံစားျပီး ေရးဖြဲ႕ထားတာပါ။ က်ေနာ္ရဲ႕ အျဖစ္ခ်င္ဆုံးဆႏၵေတြပါ။ တကယ္လုိ႕က်ေနာ္တာ ဒီလုိ ၁၀ ရက္အတြင္းေသမယ္လုိ႕သိေနခဲ့ရင္ တစ္ဦးတေယာက္ကုိမွ မေျပာပဲ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ေလာကၾကီးကေန ထြက္ခြါသြားခ်င္ပါတယ္... က်ေနာ့္ေၾကာင့္ လြမ္းဆြတ္တမ္းတမူေတြကို မျမင္ခ်င္ပါဘူးဗ်ာ.. တကယ္ေတာ့ ဒီ Tag ေလးကုိ မေရးခ်င္ပါဘူး တကယ္တမ္းေရးေတာ့ က်ေနာ္ မ်က္ရည္က်ခဲ့မိပါတယ္.. ငါသာ ဒီလုိေသမဲ့ရက္ ၾကိဳသိခဲ့ရင္ ဘာလုပ္မလဲေပါ့ တစ္ေယာက္ထဲ စဥ္းစားရင္း အခုေတာ့လဲ တစ္ေယာက္ထဲ အိပ္ေနလုိ႕ေပါ့ဗ်ာ...


က်ေနာ္ေတာ့ မတက္ေတာ့ဘူးေနာ့္ အားလုံးလဲ ေရးျပီးေလာက္ေနျပီးေလ... :)