စင္ကာပူေရာက္ က်ေနာ္အေတြ႕အၾကံဳ (၄)

စင္ကာပူေရာက္ က်ေနာ္အေတြ႕အၾကံဳ (၄)

မေလးရွားႏုိင္ငံဟာ က်ေနာ္တုိ႕ႏုိင္ငံနဲ႕ ခပ္ဆင္ဆင္ပါပဲဗ်ာ… မေလးကုိသူငယ္ခ်င္း (၄)ေယာက္ေရာက္သြားေတာ့ အားလုံးရင္ထဲမွာ ခပ္လန္႕လန္႕ပဲဗ်.. က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ဌါးေပးတဲ့ အခန္းမွာ ေနရတယ္ဗ်ာ.. တစ္ေယာက္ကို မေလးရင္းဂစ္ (၂၀၀) စီေပးရပါတယ္.. ဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕လည္း ဘာမွလုပ္စရာမရွိေတာ့ စင္ကာပူကပုိ႕ေပးမဲ့ စင္ကာပူ Visa ကို ေစာင့္ေနတာေပါ့.. ေနထုိင္တဲ့အခန္းက မေလးျမိဳ႕ေတာ္ KL နဲ႕ သိပ္မေ၀းေပမဲ့ ဘယ္လုိမွ Safe မျဖစ္ဘူးဗ်.. လမ္းသြားလဲ သတိ၊ စားလည္း သတိနဲ႕ ေတာ္ေတာ္ကုိ အေနခက္ပါတယ္…


မေလးမွာ ပထမဆုံးေရာက္တဲ့ေန႕မွာ ညစာထြက္စားၾကတာေလးကေတာ့ အမွတ္တရေပါ့ဗ်ာ.. က်ေနာ္တုိ႕ကလည္း မေလးစကားမတတ္ သူတုိ႕ကလည္း အဂၤလိပ္စကား မေျပာတတ္နဲ႕ ဘာမွ မွာလုိ႕မရဘူးေပါ့.. ဒီေတာ့ Menu ကုိ ၾကည့္လုိက္တာ USA Chicken Rice ဆုိတာပဲ ေတြ႕တယ္ဗ်ာ.. ဒီေတာ့ သူငယ္ခ်င္း (၄)ေယာက္ ဒီ USA Chicken Rice ဆုိတာနဲ႕ပဲ ႏွစ္ပါးသြားလုိက္ပါတယ္.. ဆုိင္ကုိေရာက္တဲ့ အေတြ႕အၾကံဳကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကုိ စိတ္ပ်က္စရာပါပဲဗ်ာ.. ဆုိင္ထဲကုိ ၀င္လုိက္တာနဲ႕ စားပြဲထုိးကအစ လူမိုက္ပုံစံေတြနဲ႕ က်ေနာ္တုိ႕ကုိ မသကၤာသလုိ ၀ုိင္းၾကည့္ၾကတယ္ဗ်ာ.. ျပီးေတာ့ စကားေျပာရင္လည္း ခပ္မာမာေတြနဲ႕..


ပထမတစ္ရက္ေတာ့ ဒီလုိပဲသြားလုိက္ပါတယ္.. က်ေနာ္ထင္တယ္ မေလးမွာရွိတဲ့ လူေတာ္ေတာ္မ်ားက ႏုိင္ငံအေျခအေနေပၚမူတည္ျပီး ဘယ္သူကုိမွ မယုံၾကည္ပဲ သံသယ မ်က္လုံးေတြနဲ႕ ၾကည့္တတ္ၾကတယ္ဗ်.. က်ေနာ္တုိ႕ အိမ္ရွင္ကလည္း မေရာက္ေသးဘူး ေျခာက္ေတာ့တာပါပဲ.. ဟဲဟဲ အျပင္ထြက္ရင္ တစ္ေယာက္ထဲမသြားနဲ႕ ပုိက္ဆံကုိ အမ်ားၾကီး မထည့္သြားနဲ႕ ဒီမွာက စင္ကာပူမွာလုိ မဟုတ္ဘူး ဘာညာေပါ့… တကယ္လည္း အဲဒီအမကုိ ေက်းဇူးတင္ရပါတယ္.. က်ေနာ္တုိ႕ေရာက္ျပီး ၂ရက္ေလာက္ ေနေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ အိမ္နားမွာ ဆုိင္ကယ္ေပၚက လူတစ္ေယာက္ကုိ ရုိက္ျပီး ပတ္စပုိစ့္နဲ႕ ပုိက္ဆံေတြကုိ လုယူသြားတယ္ေလ..

ဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း အျပင္မထြက္ေတာ့ပဲ ဌါးထားတဲ့ အိမ္ေလးမွာ VCD ေခြေလးေတြၾကည့္ျပီး စင္ကာပူက Visa ကုိေစာင့္ရတာေပါ့.. ဒီ Visa ရမွ က်ေနာ္တုိ႕ စင္ကာပူကုိ ျပန္၀င္လုိ႕ရမွာကိုးဗ်… ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ရင္ ထမင္းဆုိင္ေလးမွာ ဆင္းစားလုိက္နဲ႕ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ကုိ မေလးေတြက ေၾကာက္မယ္ထင္လုိ႕ ေျခာက္တာပါ.. တကယ္တမ္း က်ေနာ္တုိ႕ ျပန္ေျပာတဲ့အခါ ထမင္းဆုိင္က မေလးအစ္ကုိေတြနဲ႕ ေတာ္ေတာ္ကုိခင္သြားပါတယ္.. တကယ္ကုိေဖာ္ေရြပါတယ္..


က်ေနာ္ မေလးေရာက္တုန္း ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ၾကရတာကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ ျမန္မာေတြဟာ ေတာ္ေတာ္ကုိ ဒုကၡေတြနဲ႕ ရင္ဆုိင္ေနရတယ္ဆုိတာပါပဲ.. ျမန္မာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ပုိ္က္ဆံလြယ္လြယ္ရမယ္ထင္ျပီး ဒီမေလးရွားကုိ မရွိရွိတာနဲ႕ လာေရာက္ၾကပါတယ္.. တကယ္တမ္း မေလးရွားဟာ ထင္သေလာက္မလြယ္ကူပါဘူး.. အလုပ္ရရင္ေတာင္မွ ကုိယ္စားဖုိ႕ ေသာက္ဖုိ႕အတြက္ကုိ ေတာ္ေတာ္ရုန္းကန္ေနရတာေတြ႕ရပါတယ္.. ေနာက္တစ္ခုက မေလးကုိ လြယ္လြယ္နဲ႕ ၀င္လုိ႕ရေတာ့ ပတ္စပုိစ့္ မကုိင္ပဲ ေအာက္လမ္းကေန ၀င္ၾကပါတယ္.. ဒီေတာ့ မေလးရဲနဲ႕ ေတြ႕ရင္ဒုကၡကမေသးလွပါဘူး.. ဒီလုိ က်ေနာ္တုိ႕ လူမ်ိဳးေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သူမ်ားႏို္င္ငံမွာ ဒုကၡေရာက္ေနရတာ ေတာ္ေတာ္ကုိ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္..


ေနာက္ထပ္မေလးကုိ ၀င္လာႏုိင္တဲ့လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက တုိင္းရင္းသားေတြမ်ားပါတယ္.. ခ်င္း၊ ကခ်င္ေတြမ်ားလွပါတယ္.. က်ေနာ္ျမင္မိသေလာက္ ေျပာတာပါ.. သူတုိ႕ေတြကေတာ့ ႏိုင္ငံသားခုိလႈံခြင့္နဲ႕ လာၾကတာျဖစ္ျပီး အေျခအေနေပးရင္ တတိယနုိင္ငံကုိ ထြက္ခြါၾကတဲ့လူေတြပါပဲ.. က်ေနာ္စင္ကာပူမွာ ေနတုန္းကဆုိ ည အခ်ိန္မေတာ္ျပန္လာလည္း သိပ္စိတ္ပူစရာမလုိပါဘူး.. မေလးမွာကေတာ့ ဆီနဲ႕ ေရလုိကါြျခားလွပါတယ္. ပတ္စပုိစ့္ေလးကုိ ဘယ္သြားသြား လည
္ပင္းမွာၾကိဳးေလးနဲ႕ စြဲထားရပါတယ္. ဒါမွ Safe ျဖစ္မွာေလ.. ဒါေတာင္ လူကုိ ရုိက္ျပိီး လုသြားတာေတြ ရွိေသးတယ္ဗ်..


အဆုိးဆုံးေနာက္တစ္ခုကေတာ့ မေလးရွားရဲေတြပါပဲ.. သူတို႕ဟာ က်ေနာ္တုိ႕ ဘယ္ေနရာမွာေတြ႕ေတြ႕ ပုိက္ဆံေတာင္းတာခ်ည္းပါပဲ.. အဲကုိယ္တစ္ေယာက္ထဲသြားရင္ ရဲနဲ႕ ေတြ႕လုိ႕ကေတာ့ ေတာင္းခံရျပီးတာမွတ္ေပးေတာ့ဗ်ိဳ႕. အျပင္သြားရင္ အနဲဆုံး (၂၊၃)ေယာက္ေလာက္မွ ထြက္သင့္ပါတယ္.. ဒါေၾကာင့္ အိမ္ရွင္အမကေျပာတာ ပိုက္ဆံအမ်ားၾကိီး မယူသါြးနဲ႕လုိ႕.. ဘယ္ေလာက္ဆုိလဲဆုိရင္ သူတုိ႕ စီမံကိန္းရွိတဲ့ အခါဆုိ ျမန္မာေတြ အေနမ်ားတဲ့ ပလာဇာေတြမွာ လုိက္ဖမ္းေတာ့တာပဲ.. အလည္လာတဲ့သူေကာ. Work permit နဲ႕ လုပ္ေနတဲ့ လူေကာ၊ ပတ္စပိုစ့္မရွိပဲေနတဲ့ လူေတြေကာ အားလုံးကုိ သိမ္းက်ံဴးဖမ္းေတာ့တာပါပဲ…ျပီးရင္ ရဲစခန္းကုိေမာင္းသြားျပီးမွ ေသခ်ာစိစစ္ျပီး ျပန္လြတ္ပါတယ္… ေနခြင့္မရွိပဲ ခုိးေနတာကုိေတြ႕ရင္ေတာ့ ဒဏ္ရုိက္ျပီး ျပန္လြတ္ပါတယ္.. သိတဲ့အတုိင္း မေလးၾကိမ္ဒဏ္ကုိေလ.. ဒါေပမဲ့ အားလုံးက ေၾကာက္လန္႕တဲ့ ပုံမရွိပါဘူး.. သိတဲ့အတုိင္း လာဏ္ေပး လာဏ္ယူ ေတြေလ.. အခုဖမ္း ပုိက္ဆံနဲနဲ ထုိးေကြ်းလုိက္ ဒါဆုိ အုိေကပါတယ္..


ဒီလုိနဲ႕ က်ေနာ္တုိ႕ မေလးမွာ ေနလာတာ (၁၃) ရက္ေရာက္လာပါျပီး.. က်ေနာ္တုိ႕ ရထားတာက (၂)ပတ္ပဲေလ.. (၁၃)ရက္ေန႕ေရာက္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ စင္ကာပူမွာ လုပ္ထားတဲ့ Visa ကReject တဲ့ဗ်ာ.. က်ေနာ္တုိ႕ သူငယ္ခ်င္း (၄)ေယာက္မွာ တစ္ေယာက္ပဲ ကံေကာင္းျပီးရတယ္… က်ေနာ္ အပါအ၀င္ က်န္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း (၂)ေယာက္က မရဘူးေပါ့. .က်ေနာ္တုိ႕ ဗ်ာမ်ားရျပီးေပါ့ဗ်ာ.. က်ေနာ္တုိ႕ ဘာဆက္လုပ္မလဲ ဒီမွာက Stay Extend လဲလုပ္လုိ႕ရတာမဟုတ္ဘူးေလ.. ဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕စဥ္းစားတယ္.. မေလးမွာရွိတဲ့ စင္ကာပူသံရုံးမွာ Visa ျပန္၀င္မလား.. ဒါမွမဟုတ္ က်ေနာ္တုိ႕ ထိုင္းကုိသြားမလား.. ျပီးရင္ေလယာဥ္နဲ႕ ျပန္၀င္မယ္ေပါ့.. ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္တုိ႕ ဆုံးျဖတ္ထားတာကေတာ့ ျမန္မာျပည္ကုိ မျပန္ဘူးေပါ့ အလုပ္ကုိရေအာင္ လုပ္မယ္ေပါ့.. ဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ ထိုင္းသြားမယ္လုပ္တယ္.. ဒီမွာ အခက္ေတြ႕ျပန္ျပီး ဘယ္မလဲ ထိုင္း Visa .. ထုိင္းသြားရင္ ထိုင္း Visa လုိျပန္တယ္ဗ်ာ.. ေကာင္းတယ္ေနာ့္ က်ေနာ္တုိ႕ ျမန္မာပတ္စပုိစ့္ေလ.. ဟီး ဟီး..


ဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ ေနာက္ဆုံး ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကေတာ့ မေလးမွာရွိတဲ့ စင္ကာပူသံရုံးမွာ Visaျပန္၀င္မယ္ေပါ့. ရတာမရတာကေတာ့ ကံေပါ့.. လုံး၀မရရင္ေတာ့ အမိျမန္မာျပည္ကုိ ျပန္ရေတာ့မွာေပါ့.. က်ေနာ္တုိ႕ မွာက်န္တဲ့ရက္ကလည္း (၅) ရက္ပဲက်န္ေတာ့တာေလ.. ဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ Visaကုိ ျပန္လုပ္ၾကည့္ပါတယ္… သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ အားလုံးမ်က္နွာ မသာမယာနဲ႕ေပါ့ဗ်ာ.. က်ေနာ္ကေတာ့ လုိက္ျပီး အားမငယ္ေအာင္ ရုပ္ေျပာင္ရတာေပါ့.. စိတ္ထဲမွာကေတာ့ ကုိယ္အပူကုိယ္အသိဆုံးပါပဲဗ်ာ.. ဒီလုိနဲက က်ေနာ္တုိ႕ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေကာင္းမူေၾကာင့္ အားလုံး စင္ကာပူ Visaရၾကပါတယ္. ဒီေတာ့ အပူတစ္ခုေအးသြား ရျပန္တာေပါ့ဗ်ာ.. Visaရတာနဲ႕ က်ေနာ္တုိ႕ စင္ကာပူကုိ ၀င္ဖုိ႕လက္မွတ္၀ယ္ရျပန္တယ္..


အဲဒီညမွာပဲ က်ေနာ္တုိ႕ မေလးကေနထြက္ခဲ့ပါတယ္.. ေနာက္ထပ္အပူ တစ္ခုေပါ့ဗ်ာ.. စင္ကာပူ Immigration ျပန္၀င္ရင္ Stay ကဘယ္လုိမွန္းမသိေသးဘူးေလဗ်ာ…. အားလုံး ဘုရားမွတစ္ပါး ကုိးကြယ္ရာမရွိဆုိသလုိ ဘုရားတၾကရျပန္ပါျပီ…. က်ေနာ္တုိ႕ သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္ Immigration ကုိျဖတ္ေတာ့ က်ေနာ္ကုိ ေခၚျပီး ေမးပါေလေရာဗ်ာ.. က်ေနာ္စိတ္ထဲမွာ ဘာဆုိဘာမွမရွိေတာ့ဘူးဗ်ာ.. ရရင္ေနမယ္.. မရရင္ျပန္မယ္ေပါ့.. ဒီေတာ့ က်ေနာ္ကုိ Officer နဲ႕၀င္ေတြ႕ခုိင္းပါတယ္.. ဒီမွာ Officerနဲ႕ ၀င္ေတြ႕ရေတာ့ နဲနဲေတာ့ ရင္ခုန္ရတာေပါ့ ဟဲ ဟဲ သူကေတာ့ ျပန္ဆုိတာခ်ည္းပဲ ေျပာေနတာပါပဲဗ်ာ.. က်ေနာ္ကလည္း ျပန္ဘူးဆုိတာခ်ည္းပဲ.. ဒီလုိနဲ႕ က်ေနာ္လည္း တစ္လထပ္ရျပန္ပါတယ္..


ဒီလုိနဲ႕ က်ေနာ္တုိ႕လုိ ပညာမတတ္တေခါက္လူငယ္ေတ