ကြ်န္ေတာ့္ ေမေမ-
အေမ
ဘ၀မွာလြယ္လြယ္နဲ့ရတာဘာတစ္ခုမွမရွိဘူးဆုိတာမိသားစုနဲ့ေ၀းေနတဲ့အခါေရာက္မွပိုျပီး သိလုိက္ရပါတယ္။ မိသားစုနဲ့ေနစဥ္တုန္းကအားလံုးဟာလြယ္လြယ္နဲ့ရေနေတာ့အရာရာ ကုိေပါ့ေပါ့ေလးေတြးခဲ့တာေပါ့။တစ္ကယ္တမ္းေလာကၾကီးကုိတစ္ေယာက္ထဲရင္ဆိုင္ရတဲ့အခါမွာဘယ္ေလာက္ခက္ခဲမွန္းသိလိုက္ရပါတယ္။ ေငြကုိလြယ္လြယ္နဲ့သံုးေနရေတာ့ေငြရဲ့တန္ဖုိးကုိ နားလည္ရေကာင္းမွန္လည္းမသိခဲ့ပါဘူး။အခ်ိန္တန္ရင္အေမခူးေပးတဲ့ထမင္းကုိေအးေအး ေဆးေဆးစားလုိက္တာပါပဲ။ထမင္းတနပ္အတြက္မိဘေတြဘယ္ေလာက္ ရုန္းကန္ ရတယ္ဆုိတာမသိခဲ့ပါဘူး။အခုေတာ့လည္းအားလံုးကုိနားလည္ေနသလုိပါပဲ။သားသမီးဆုိတာသူတပါးအျမင္မွာငယ္တုန္းကလည္းမုိက္ခ်င္မုိက္မွာပဲ။ၾကီးလာရင္လည္း မုိက္ခ်င္မုိက္မွာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့အေမရဲ့နွလံုးသားထဲမွာသား၊သမီးဆုိတာဟာဘယ္ေတာ့မွအစားထုိးလုိ့မရေအာင္ တန္ဖိုးၾကီးတဲ့ေရႊေငြေတြကုိျမတ္နုိးတဲ့စိတ္ထက္အစစအရာရာပိုပါတယ္.. ကြ်န္ေတာ္ဘ၀မွာလည္းအရာရာဟာကြ်န္ေတာ့္ရဲ့အေမရဲ့ယုယျပဳစုပုိက္ေထြးမူေအာက္ကေန ၾကီးျပင္းလာခဲ့တာပါ။ကြ်န္ေတာ္ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်းကေလးဘ၀ကေနအခုလုိဘ၀မ်ိဳးေရာက္ေအာင္ျပဳစုခဲ့ေပးတဲ့အေမရဲ့ေမတၱာကုိကြ်န္ေတာ္ဘယ္လုိျပန္ဆပ္လုိ့မွ မကုန္နုိင္ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တုိ့ရဲ့မိသားစုဘ၀ေလးဟာသူမ်ားေတြလုိအရာရာလုိေလးတယ္ မရွိရေအာင္အေမ မထားႏုိင္ေပမဲ့သူမ်ားေတြထက္ဘယ္ေတာ့မွေအာက္မက်ခဲ့ရေအာင္ ထားေပးခဲ့တဲ့အေမ... အရာရာကုိထိပ္ဆုံးကဦးေဆာင္ျပီးေကာင္းမြန္တဲ့လမ္းကုိျပေပးခဲ့တဲ့အေမ...ဒုကၡေရာက္ရင္ သားသမီးေတြေရွ့ကေနမားမားမတ္မတ္ရပ္တည္ခဲ့တဲ့အေမ...သားသမီးမွားလားမွန္လားမေ၀ခြဲပဲသားသမီးေတြေရွ့ကေနအျမဲရပ္လုိ့ကာကြယ္ေပးခဲ့တဲ့အေမ..အရြယ္ေရာက္လာတာေတာင္ အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ့ေစာင့္ေရွာက္ေပးခဲ့တဲ့ေမေမ...တခါတခါရူးမိုက္စြာနဲ့ျပန္ေျပာမိတဲ့သားသမီးကုိခြင့္လြတ္နားလည္မူၾကင္နာမူေတြအျပည့္နဲ့ျျပံဳးၾကည့္တတ္တဲ့အေမ...ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ အေမတစ္ေယာက္သာလွ်င္ကြ်န္ေတာ္ ဘ၀မွာအေရးၾကီးဆုံးပါအေမ....
0 comments:
Post a Comment